Seba~Koń o ludzkim imieniu.

Stado:Pustynia i słońce gorące. Halny Wiatr...
Podstawowe informacje:Hunter Irlandzki o wzroście 173 cm o imieniu Sebastianek. Woli jak na niego mówi się Seba lub Sebastian. OGIER!!! Na pierwszy rzut oka można pomyśleć,że jest klaczą. Chodzi po świecie 4 lata.
Wygląd: Siwy konik o czarnych niczym otchłań oczach.Grzywa długa i bujna. Bardzo dobrze umięśnione nogi. Jest bardzo szczupłym koniem. Jego chrapy są w kształcie nutek. Jego łeb jest wysoko osadzony. Ogon ma przydługawy,prawie ciągnie się po ziemi,a jest to denerwujące. Kopyta,hmmm...są bardzo twarde jak na konia wypada ,no i czarne jak....noc? Zarys jego łba sprawia,że Seba wygląda na łagodnego konia,co z resztą jest prawdą. Wspomnę jeszcze,iż ten bohater ma na lewej tylnej nodze niewielką bliznę.
Charakter: Wspominałam już,że jest to łagodny ogier. Bardzo wrażliwy i uczuciowy.  Trochę nieśmiały. Czasem strachliwy. Od czasu do czasu potrawi wykazać się bohaterską odwagą. Szanuje klacze zarówno jak ogiery,ale wrogom potrafi popalić. Gdyby miał swoją miłość,to by ją kochał jak najcenniejszy skarb w jego życiu. Trzeba przyznać,że nie zły z niego marzyciel. Buja w obłokach godzinami i często wpada w zamyślenie. A jak jest zamyślony grzebie kopytem w ziemi. Nie ważne jakie jest podłoże. Bardzo lubi być w centrum uwagi,ale czeka aż sobie na to zasłuży. Można go nazwać uczciwym,ale nie zawsze jest szczery. Kłamie tylko w stosownych sytuacjach.
Historia:Urodził się w stajni. W zwyczajnej sobie stajni. Tylko,że ta stajnia miała nadzwyczajne przeżycia. Mieszkał sobie keszcze z matką. Wszystko zdawało się takie zwyczajne. Jednak pewnego dnia przyszedł ktoś dziwny. I ten dziwny ktoś po prostu zabrał sobie wszystki konie. A co się okazało? Że rzeżnik to był. Większość koni to wyczuło,ale nie młody Seba. Wręcz chciał się zaprzyjaźnić z tajemniczym panem. Matka chciała go bronić,alenie udało jej się wygrać z małym łobuzem. Już miał iść do ciężarówki,ale uratował go chłopiec. Po prostu zabrał go sobie rzeźnikowi. A chłopiec ten miał na imię Sebastian. Dopiero od tamtej pory Seba stał się Sebą. Razem z chłopcem mieszkał w lesie. Jednak gdy Seba dorósł na pięknego ogiera chłopiec go zostawił. Seba nie wiedział co się stało z jego rodziną. Nie wiadomo było czy jego matka żyła. Tak sobie się włóczył. Przeżył kilka przygód. Jedną z tych najbardzoek ekscytujących była ta jak skoczył do wody z klifu. I nic mu się nie stało. Kręcił się po świecie. A potem trafił na saffrin. Tak się zakończyła jego wędrówka.


Mam nadzieję,że nie jest za krótko. I mam nadzieję,że bie ma błędów,ale piszę to na telefonie.