Stado:Halny Wiatr
Podstawowe informacje:Przede wszystkim, ma na imię Mianka.Jest ona w pełni klaczą. Ma 7 lat, ale to nie oznacza, że nie wolno zachowywać jej się jak źrebak. Nie miała ona jeszcze nigdy (o dziwo, bo po Historii na Risum chyba wszystkie klacze je miały) źrebaków.
Wygląd:Skarogniada, nieco muskularna klacz, co odziedziczyła w genach. Spokojne, często zamyślone i nieobecne spojrzenie. Długa falująca grzywa i ogon. Ma dość dziwny nawyk skrobania kopytem po podłożu, co czasem irytuje inne konie(na przykład na posadzce w jaskini). Silne i mocne kopyta, ledwo zostawiają ślady na ziemi, kiedy galopuje. Ma bardzo dobry węch- umie rozpoznać po zapachu różne osobniki, w jakich są stadach. Ma na bokach ślady po walkach z drapieżnikami i przetrzymywaniu w lochach. Szybka niczym wiatr i piękna jak kwiat.
Charakter:Kiedyś była łagodna i spokojna, ale po kilku przeżyciach i ucieczce z Risum, tyci się zmieniła. Czasem może być ostra i agresywna, ale stara się opanować. Jest specem od strategi i umie dobrze zaplanować zemstę. Silna umysłowo, po wszystkich zdarzeniach swego życia. Nadal przyjazna, chętnie pozna milion nowych koni.
Historia: Urodziła się w Państwowej Niemieckiej Hodowli Koni Trakeńskich. Matka bardzo ją kochała, a mała znała nawet przez kilka miesięcy ojca. Ludzie nazywali ją Mary, czy Merry, ale konie- Mianka. Tak przeżyła w stajni cztery lata. Nie była chętna do pracy z ludźmi. Postanowiono ją więc sprzedać. W końcu im się to udało. Matka klaczki miała łzy w oczach, gdy tą zabierano ze stajni. W czasie przewozu przyczepą, wydarzyło się coś niespodziewanego. Przewozili ją jacyś ludzie, nieznający się na przyczepach i zapomnieli założyć kilka zabezpieczeń. Gdy tylko zatrzymali się na postój, Mianka wyleciała z przyczepy i odbiegła. Nigdy więcej jej nie zobaczyli. Po dwóch latach dotarła na Risum i miała tam rozmaite przygody. Jak ktoś chce szczegóły, to mogę napisać mu w wiadomości. Lecz nagle przybyli Oni i porwali ich na inną wyspę. Tam reszta koni wznieciła bunt, a w tym czasie Mianka odeszła, mając ich wszystkich dość, po dziury w chrapach. Nie przejmowała się ich losem, bo kiedyś oni nie przejęli się jej. Zawędrowała tutaj i ma nadzieję, że znajdzie (w końcu) porządne i ukochane przyjaciółki.
Dołącz do nas! Wciel się w konia i przeżywaj przygody!
Pią Paź 16, 2015 8:41 pm
