Morskie Oczko

Gdybym nie chciał to bym się nie pytał. Seba uśmiechnął się do Ingrid. Poczuł jak klacz podgryza mu kłąb. Trzeba przyznać,że Sebie soę to podobało. Kochanie...właśnie...Mogę ci mówić kochanie? Sebastian zaśmiał się lekko. Oczekiwał na reakcję ze strony Ingrid. Zastanawiałbsię czy jeszcze nie za szybko na takie pytanie ,ale Dlaczego nie? Seba gdyby miał policzki,pewnie byłyby już rumiane jak jabłuszka. Seba zamachał ogonem i przypadkiem musnął nim Ingrid. Przepraszam. Powiedział Seba z uśmiechem. Zamrugał oczami kilka krotnie,a w nich standardowo pojawiły się iskierki.

No w sumie to masz racje.-odpowiedziała i uśmiechnęła się miło przy okazji. Kochała go całego, jego uśmiech, jego głos.. wszystko! Pewnie że możesz-powiedziała i zamrugała swoimi długimi rzęsami. Wodziła po nim wzrokiem, nie mogła uwierzyć że trafiła na tak wspaniałego ogiera.
Kiedy musną ją ogonem, Ingrid prawie w ogóle tego nie poczuła ale odpowiedziała mu na to: Spokojnie nic się nie stało-po czym podeszła do niego i zaczęła wodzić chrapami po jego szyi.

//Zgadnij co Rossow mi powiedziała. Mamy załatwić tego źreba. XD

A więc kochanie...kiedy zamierzamy no wiesz..mieć źrebięta? Seba tyn pytaniem soę nieco...jakby to powiedzieć...zawstydził? Speszył? Nie zabardzo chciał rozmawiać o takich sprawach. Ale zależało mu na...rodzinie. Znów bazgrał kopytem. Tym razem wybazgrał małe zwiniątko. Czy ktoś się domyśla co to? Źrebaczek. Tylko nie wyglądał zbyt ładnie. Gdy Seba dokładnie go obajrzał to po prostu się zaśmiał. Wpadł na pewien pomysł. A mianowicie:Chciał chyba już setny raz popatrzeć na oczy Ingrid. Nie wiadomo dlaczego ,bardzo lubi jej oczy. A więc,zrobił jak pomyślał. Popatrzył Ingrod w oczy. Westchnął ze szczęścia. Grzywka spadła mu na oczy. Zdmuchnął ją. Myślał,że będzie musiał się siłować z grzywą,ale jednym dmuchnięciem zleciała mu z oczu.

//wiesz  można w każdej chwili.

Jak najprędzej.-dodała wodząc chrapami po jego szyi. Robiła to bardzo delikatnie i z wyczuciem. No cóż mówiła prawdę, chciała mieć źrebię jak najprędzej. Bardzo chciała mieć potomka, a zwłaszcza z ogierem, który nadawał się na ojca. Czuła że byłby wspaniały, i na pewno czule by się nim opiekował.Znów spojrzała na niego, jej oczy migotały ze szczęścia. Kiedy znów zauważyła, że coś rysuje. Może nie do końca przypominało to źrebie. Ale wiedziała że czas się za to wziąć się do roboty.Strasznie go pragnęła. Przejechała po jego klatce piersiowej nosem, po czym odwróciła się do niego zadem i spojrzała zachęcająco.

//O boże. Boje się tego. Jak się to robi? XD Ale głupia jestem.

Seba ucieszył się,słysząc odpowiedź Ingrid. Podszedł do niej i lekko ją pocałował. Przytulił się do niej. Bardzo fajnie się czuł gdy był tak blisko Ingrid. Westchnął cicho. Czuł się taki szczęśliwy. Spodobało mu się rysowanie. Narysował małą dolinkę z altanką. A w altance były trzy konie. Klacz ,ogier i źrebię. Teraz źrebak mu się nawet udał. Od tego obrazka wiało rodzinnym ciepłem i słodkością. Włożył pysk w grzywę ukochanej. Który raz? Trzeci? Czwarty? Nie ważne. Ważne,że lubi to robić. Nawet bardzo. Przmknął oczy. Mógłby tak zasnąć. Świat przy Ingrid wydawał mu się inny...lepszy..o wiele lepszy. Był piękniejszy. I miał większy sens...

//E tam pisz co się da, w lochach CK jest napisane


Ingrid czuła jego ciepło, uwielbiała się do niego przytulać i go całować. Ogier znów coś narysował. Klacz wiedziała że to ich rodzina, w której brakuje jednej osoby (konia)....ich źrebięcia. Lubiła być blisko niego, czuła się szczęśliwsza, i kochana. Kiedy włożył pysk w jej grzywę,klacz westchnęła cicho, ale to ze szczęścia. Seba był jej sensem w życiu, bez którego byłaby małą zagubioną klaczką, która nie wie co ze sobą począć. A teraz wiedziała.. wiedziała że ma się o kogo troszczyć dla kogo żyć. Przytuliła się ponownie, i stała tak przez chwilę.

//Napisz to samo co ja (z tym kryciem) i będą dwa posty. XD A potem ja dokończę i po sprawie.

Seba nie wiedział jak się kryja klacze. Podszedł od tyłu do ingrid i musnął delikatnie jej zad. Wskoczył na nią bardzo delikatnie. Miał nadzieję,że jej nic nie zrobi. Wykonał parę zgrabnych ruchów. Podsunął się do zadu klaczy. Przmknął oczy. Chciało mu soę spać. Westchnął i wziął się do roboty. Było to całkiem przyjemne odwalił swoje. Prawdopodbnie klacz zaszła w ciąże. A co jak zrobiłem coś nie tak? A co jak zrobiłem jej krzywdę? Seba był pewien obaw. Robił to pierwszy raz. Pomału się zsunął z grzbietu ukochanej. Musnął jej kość ogonową. Nie wiedział czy na pewno już po wszystkim. Utkwił w zadumie. Czekał na reakcję Ingrid. Sam nie wiedział co dalej ma zrobić.

Budowa :/ musiałam zejść z kompa a na tel się.zle piszę.

//Spoko Jbc też nie umiem tego opisywać

Poczuła jego dotyk na zadzie. Podniosła lekko ogon, i naparła na jego klatkę piersiową zadem. Kiedy nagle poczuła lekki ciężar na niej, mimo tego ogier odnosił się z nią bardzo delikatnie. Nagle ogier znalazł się w niej. Ingrid poruszała lekko zadem, pomagając mu. Było to dla niej dość przyjemne, mimo tego że był to jej drugi raz (xD). Kiedy już ją zapłodnił, zsunął się delikatnie i ostrożnie. Spojrzała na niego z uśmiechem i szczęściem w duszy: Jak myślisz ogier czy klacz?-zapytała, chciała znać zdanie Seby.

//Nie obraź się,ale twoja wersja bardziej mnie obrzydziła. Jak Vhagh i Piękna to robili? Fuuuu.

Wszystko mi jedno.-Powiedział obojętnie Seba. Ważne,że będzie... Uśmiechnął się przy tym bardzo szeroko. Z przyjemnością przytulił się do Ingrid. Znów włożył pysk w jej grzywę. Znów był bardzo szczęśliwy. Szczerze mówiąc on bał się tego krycia (Jak ja. XD). Dla mnie ważne jest to ,abyś była szczęśliwa. Westchnął,ale za szczęścia. Był bardzo śpiący. I przypadkowo zasnął,nadal wtulony we włosy Ingrid. Spał,chociaż nie mocno. Było tak cicho,że słychać był bicie serca obu koni. Sebastian miał piękne sny. Jakie? Nie ważne,ważne ,że piękne... Przy Ingrid jego sny zawsze będą piękne. Westchnął przez sen (na szczęście nie gadał). Po jakimś czasie się obudził. Najpierw nie chciało mu się nic robić. Potem otworzył jedno oko. Potem drugie. Obrócił łeb i zobaczył ,że Ingrid...

Uśmiechnęła się. Była tak bardzo szczęśliwa, że będzie mieć źrebie. No w sumie...-odpowiedziała, i nagle ogier się do niej przytulił. Jej oddech się nieco uspokoił, a serce powracało do normalnego rytmu bicia.Słysząc jego słowa, z jednej strony ucieszyła się, że chciał on do niej jak najlepiej, ona również tego chciała. Pocałowała do lekko w chrapy, tuląc się do niego jednocześnie. Stali tak przez dłuższy czas, kiedy nagle ogier zasnął. Ona także zamknęła oczy i powoli pogłębiając się w myślach, zasnęła.

Seba zobaczył ,że Ingrid śpi.  Wtedy on także ponownie zamknął oczy i oddał się snu. Jego sen...typowy u marzycieli...Seba w tym śnie miał piękne skrzydła i latał. Obudził się,gdyż grzywa zaczęła go łaskotać w chrapy. Gdy otworzył oczy widział,że Ingrid nadal śpi. Delikatnie się od niej odsunął,by jej nie obudzić. Gdy udało mu się delikatnie odsunąć,to ruszył wolnym kłusem,na rozprostowanie nóg. Zobaczył na ziemi piękny kwiatek. Zerwał go i delikatnie wplótł go w grzywę ukochanej. Uznał,że do klaczy bardzo pasuje ten kwiatek. Pasuje do jej urody.-Pomyślał. Z nudów standardowo pobazgrał sobie na ziemi. Narysował sobie zwyczajnego kwiatka. Westchnął ze szczęścia. Grzywa poleciała mu na oczy,więc energicznie ją zdnuchnął. Uśmiechnął się sam do siebie.

Ingrid smacznie spała u boku swojego partnera. Przyśnił jej się piękny sen, opowiadał on o jej rodzinie...mianowicie ona, Seba i ich źrebie. Ingrid spała sobie w najlepsze, no cóż dość dawno nie spała. Po pewnym czasie przebudziła się. Lekki wietrzyk zdmuchnął jej grzywę, która trochę delikatnie łaskotała ją po pysku. Otworzyła jedno oko, a po chwili drugie. Zobaczyła Sebe, i od razu się uśmiechnęła. Podbiegła do niego i pocałowała go, chcąc się z nim przywitać. Gdy nagle zobaczyła pięknego kwiata, który przyczepiony był do jej grzywy. Przytuliła się do ogiera i zapytała spoglądając mu w oczy: Jak się czujesz?.

Ingrid smacznie spała u boku swojego partnera. Przyśnił jej się piękny sen, opowiadał on o jej rodzinie...mianowicie ona, Seba i ich źrebie. Ingrid spała sobie w najlepsze, no cóż dość dawno nie spała. Po pewnym czasie przebudziła się. Lekki wietrzyk zdmuchnął jej grzywę, która trochę delikatnie łaskotała ją po pysku. Otworzyła jedno oko, a po chwili drugie. Zobaczyła Sebe, i od razu się uśmiechnęła. Podbiegła do niego i pocałowała go, chcąc się z nim przywitać. Gdy nagle zobaczyła pięknego kwiata, który przyczepiony był do jej grzywy. Przytuliła się do ogiera i zapytała spoglądając mu w oczy: Jak się czujesz?.

//Jak Seba ma poznać Vanile to spadamy stąd.

Dobrze kochanie. Seba zaśmiał się przy słowie "kochanie". Raczej prędko nie przyzwyczaić się do tego dziwnego słowa. Może już stąd pójdziemy?
Sebastian uśmiechnął się lekko. Na pewno znajdzie się inne ciekawe miejsce. Sebastianek machnął zachęcając głową i odszedł spod morskiego oczka, z nadzieją, że Ingrid pójdzie jego śladem!.

z/t

Klacz uśmiecha się, słysząc jego słowa. Czuła się tak.. tak kochana przez kogoś. Jej serce wypełniało ciepło. Tak straszne kochała Sebe i chciała wychowywać z nim źrebaka, który już w krotce się urodzi. Tak masz rację.-powiedziała, przytakując na jego propozycję. Uśmiechnęła się. W sumie romantyczny spacerek im się przyda jak i pozwiedzanie jakiś miłych i ładnych miejsc, także nie zaszkodzi. Od razu ruszyła za ogierem.

z/t

Przygalopowała tu lekkim krokiem, z dumnie uniesioną głową. Ogon powiewał niczym chorągiew, a grzywa nieokiełznana falowała na wietrze. Nogi podnosiła wysoko, kładąc je spokojnie i z gracją. Miała dziś bardzo dobry dzień, można powiedzieć, że wstała prawym kopytem. Przyszła w to miejsce z nadzieją, że spotka tu jakąś osobę, mianowicie Sebę, Vanille, lub jakiego kol wiek konia. Westchnęła. Podeszła do źródełka, i napiła się wody. Był ogromny upał, gdyby nie to, że w jej genach znajduje się rasa, która przyzwyczajona jest do takich upałów, pewnie zdychała by z gorąca. Stanęła zamyślona pod jednym z drzew, poskubując długą soczystą strawę.

Przybyła tutaj po to, aby pozwiedzać krainę. Cóż, była tu po prostu nowa. Uśmiechnęła się sama do siebie, gdy po drodze wiatr zamiatał jej włosami niewidzialne dróżki wiatru. Kiedy już się tu znalazła zauważyła, że ktoś stoi nieopodal. Uśmiech znów przystroił jej pysk. Lubiła poznawać nowe znajomości. Podeszła więc do nieznajomej.
- Witaj! - przywitała się radośnie.
Była wesoła, jak zwykle, ale gorącość dawała o sobie znać. Co chwilę próbowała odtrącić od siebie grzywę, ale z marnym skutkiem. Mimo to zachowywała cały czas uśmiech. Na szczęście była gorącokrwista. Przyglądała się klaczy z ciekawością.
- Jak masz na imię? Ja jestem Ellie. - zapytała.

Skubała kępy soczystej strawy, całkowicie rozluźniona. Kiedy, zawiał wiatr,o jej nozdrza obił się nieznajomy zapach. Podniosła energicznie łeb, i zauważyła siwą/białą klacz. Przywitała ją miło.Witaj-powiedziała krótko. Jakie szczęście, że klacz przyszła akurat tu, Inn na prawdę sie nudziło, i nie wiedziała co ze sobą począć. Miło cię poznać Ellie.-przyznała.Jestem Ingrid.-przedstawiła się, w końcu tak wypadało. Weszła do wody, chcąc trochę schłodzić, swoje nagrzane ciało. Stała w wodzie po łopatki, biorąc przy okazji dwa duże łyki wody. Po chwili wyszła i otrzepała się z kropelek cieczy. Należe do stada Halnego Wiatru, pewnie ty także.-powiedziała, ewidentnie czuć było zapach gór.

Uśmiechnęła się szeroko, a przed tym znów odgoniła od siebie swoją grzywę. Po chwili również zaczęła skubać trawę, cóż była trochę głodna. Jedząc spojrzała na wodę. Słuchała też klaczy, a gdy ta się przedstawiła i przywitała Ellie zaczęła się zastanawiać, w sumie, zastanawiać nad wszystkim i nad niczym. Potrząsnęła po momencie lekko łbem.
- Tak, ja też, ale nie jestem nawet obeznana w tym stadzie, a co dopiero w innyh tabunach i ogółem innych rzeczach. - westchnęła.
Nie lubiła nie wiedzieć nic o otaczającym ją świecie, a teraz tak było. Stada, tereny, wszystko - było dla niej czymś nowym.
- Ee, skoro jesteś z tego samego stada co ja, to może opowiesz mi o tej krainie, bo jestem tutaj nowa. - zaproponowała trochę ciszej.

Po udanym długim spacerze, dotarliśmy do celu, do którego miałem klacz doprowadzić.
-A i proszę, jednak dobrze skręciłem. - Podsumowałem zadowolony z siebie, no, to funkcje przewodnika mamy już za sobą. Zacząłem podchodzić do brzegu i kiedy byłem wystarczająco blisko, schyliłem się, by się napić. Woda wyglądała naprawdę pysznie i tez tak smakowała. Rozluźniłem tylną nogę pochłeptując ciecz spokojnie.

Przyszła tu za ogierem. Spokojnie rozglądając się podeszła do zbiornika wodnego. Czuła się bezpiecznie w jego obecności. -Dziękuje. uśmiechnęła się i zaspakajała swoje pragnienie.

Kiedy klacz zaczęła pić, ja uniosłem głowę obserwując wspaniałe widoki przyrody.
-Z reguły nie lubię gór.- Przyznałem się i okręciłem się powoli dookoła aby wszystko zobaczyć.
-Mam wrażenie że ograniczają i przytłaczają.- Dopowiedziałem od razu i spojrzałem z powrotem na kuca. Moja srebrna grzywa powiewała delikatnie na wietrze a w moim niebieskim oku odbijała sie woda. Prychnąłem zadowolony i machnąłem swoim grubym ogonem. Dałem odpocząć wszystkim mięśnia.

-Góry dają nam możliwość przemyślenia pewnych spraw i zastanowieniu się nad tym co naprawdę w życiu jest ważne. Powiedziała uprzejmie do ogiera, tym samym dając znak, że góry nie są takie złe. Skończyła pić, po chwili dostrzegając tutejsze piękno przyrody. -Ładnie tu.- powiedziała oczarowana magią tego miejsca spoglądając na towarzysza.

Słuchałem jej uwagi i kiwnąłem głowa, okazując to, że zrozumiałem jej sposób myślenia.
-Racja, pięknie tu.- Podsumowałem bez sprzeciwów i spojrzałem na klacz. Uśmiechnąłem się delikatnie i uniosłem pysk.
-Jednak ja jestem z tych, którzy lubią gnać za przygodą. Ciągle zwiedzać i biec do przodu.- Stwierdziłem entuzjastycznie.