Morskie Oczko

Uśmiechnęła się. Była tak bardzo szczęśliwa, że będzie mieć źrebie. No w sumie...-odpowiedziała, i nagle ogier się do niej przytulił. Jej oddech się nieco uspokoił, a serce powracało do normalnego rytmu bicia.Słysząc jego słowa, z jednej strony ucieszyła się, że chciał on do niej jak najlepiej, ona również tego chciała. Pocałowała do lekko w chrapy, tuląc się do niego jednocześnie. Stali tak przez dłuższy czas, kiedy nagle ogier zasnął. Ona także zamknęła oczy i powoli pogłębiając się w myślach, zasnęła.

Seba zobaczył ,że Ingrid śpi.  Wtedy on także ponownie zamknął oczy i oddał się snu. Jego sen...typowy u marzycieli...Seba w tym śnie miał piękne skrzydła i latał. Obudził się,gdyż grzywa zaczęła go łaskotać w chrapy. Gdy otworzył oczy widział,że Ingrid nadal śpi. Delikatnie się od niej odsunął,by jej nie obudzić. Gdy udało mu się delikatnie odsunąć,to ruszył wolnym kłusem,na rozprostowanie nóg. Zobaczył na ziemi piękny kwiatek. Zerwał go i delikatnie wplótł go w grzywę ukochanej. Uznał,że do klaczy bardzo pasuje ten kwiatek. Pasuje do jej urody.-Pomyślał. Z nudów standardowo pobazgrał sobie na ziemi. Narysował sobie zwyczajnego kwiatka. Westchnął ze szczęścia. Grzywa poleciała mu na oczy,więc energicznie ją zdnuchnął. Uśmiechnął się sam do siebie.

Ingrid smacznie spała u boku swojego partnera. Przyśnił jej się piękny sen, opowiadał on o jej rodzinie...mianowicie ona, Seba i ich źrebie. Ingrid spała sobie w najlepsze, no cóż dość dawno nie spała. Po pewnym czasie przebudziła się. Lekki wietrzyk zdmuchnął jej grzywę, która trochę delikatnie łaskotała ją po pysku. Otworzyła jedno oko, a po chwili drugie. Zobaczyła Sebe, i od razu się uśmiechnęła. Podbiegła do niego i pocałowała go, chcąc się z nim przywitać. Gdy nagle zobaczyła pięknego kwiata, który przyczepiony był do jej grzywy. Przytuliła się do ogiera i zapytała spoglądając mu w oczy: Jak się czujesz?.

Ingrid smacznie spała u boku swojego partnera. Przyśnił jej się piękny sen, opowiadał on o jej rodzinie...mianowicie ona, Seba i ich źrebie. Ingrid spała sobie w najlepsze, no cóż dość dawno nie spała. Po pewnym czasie przebudziła się. Lekki wietrzyk zdmuchnął jej grzywę, która trochę delikatnie łaskotała ją po pysku. Otworzyła jedno oko, a po chwili drugie. Zobaczyła Sebe, i od razu się uśmiechnęła. Podbiegła do niego i pocałowała go, chcąc się z nim przywitać. Gdy nagle zobaczyła pięknego kwiata, który przyczepiony był do jej grzywy. Przytuliła się do ogiera i zapytała spoglądając mu w oczy: Jak się czujesz?.

//Jak Seba ma poznać Vanile to spadamy stąd.

Dobrze kochanie. Seba zaśmiał się przy słowie "kochanie". Raczej prędko nie przyzwyczaić się do tego dziwnego słowa. Może już stąd pójdziemy?
Sebastian uśmiechnął się lekko. Na pewno znajdzie się inne ciekawe miejsce. Sebastianek machnął zachęcając głową i odszedł spod morskiego oczka, z nadzieją, że Ingrid pójdzie jego śladem!.

z/t

Klacz uśmiecha się, słysząc jego słowa. Czuła się tak.. tak kochana przez kogoś. Jej serce wypełniało ciepło. Tak straszne kochała Sebe i chciała wychowywać z nim źrebaka, który już w krotce się urodzi. Tak masz rację.-powiedziała, przytakując na jego propozycję. Uśmiechnęła się. W sumie romantyczny spacerek im się przyda jak i pozwiedzanie jakiś miłych i ładnych miejsc, także nie zaszkodzi. Od razu ruszyła za ogierem.

z/t

Przygalopowała tu lekkim krokiem, z dumnie uniesioną głową. Ogon powiewał niczym chorągiew, a grzywa nieokiełznana falowała na wietrze. Nogi podnosiła wysoko, kładąc je spokojnie i z gracją. Miała dziś bardzo dobry dzień, można powiedzieć, że wstała prawym kopytem. Przyszła w to miejsce z nadzieją, że spotka tu jakąś osobę, mianowicie Sebę, Vanille, lub jakiego kol wiek konia. Westchnęła. Podeszła do źródełka, i napiła się wody. Był ogromny upał, gdyby nie to, że w jej genach znajduje się rasa, która przyzwyczajona jest do takich upałów, pewnie zdychała by z gorąca. Stanęła zamyślona pod jednym z drzew, poskubując długą soczystą strawę.

Przybyła tutaj po to, aby pozwiedzać krainę. Cóż, była tu po prostu nowa. Uśmiechnęła się sama do siebie, gdy po drodze wiatr zamiatał jej włosami niewidzialne dróżki wiatru. Kiedy już się tu znalazła zauważyła, że ktoś stoi nieopodal. Uśmiech znów przystroił jej pysk. Lubiła poznawać nowe znajomości. Podeszła więc do nieznajomej.
- Witaj! - przywitała się radośnie.
Była wesoła, jak zwykle, ale gorącość dawała o sobie znać. Co chwilę próbowała odtrącić od siebie grzywę, ale z marnym skutkiem. Mimo to zachowywała cały czas uśmiech. Na szczęście była gorącokrwista. Przyglądała się klaczy z ciekawością.
- Jak masz na imię? Ja jestem Ellie. - zapytała.

Skubała kępy soczystej strawy, całkowicie rozluźniona. Kiedy, zawiał wiatr,o jej nozdrza obił się nieznajomy zapach. Podniosła energicznie łeb, i zauważyła siwą/białą klacz. Przywitała ją miło.Witaj-powiedziała krótko. Jakie szczęście, że klacz przyszła akurat tu, Inn na prawdę sie nudziło, i nie wiedziała co ze sobą począć. Miło cię poznać Ellie.-przyznała.Jestem Ingrid.-przedstawiła się, w końcu tak wypadało. Weszła do wody, chcąc trochę schłodzić, swoje nagrzane ciało. Stała w wodzie po łopatki, biorąc przy okazji dwa duże łyki wody. Po chwili wyszła i otrzepała się z kropelek cieczy. Należe do stada Halnego Wiatru, pewnie ty także.-powiedziała, ewidentnie czuć było zapach gór.

Uśmiechnęła się szeroko, a przed tym znów odgoniła od siebie swoją grzywę. Po chwili również zaczęła skubać trawę, cóż była trochę głodna. Jedząc spojrzała na wodę. Słuchała też klaczy, a gdy ta się przedstawiła i przywitała Ellie zaczęła się zastanawiać, w sumie, zastanawiać nad wszystkim i nad niczym. Potrząsnęła po momencie lekko łbem.
- Tak, ja też, ale nie jestem nawet obeznana w tym stadzie, a co dopiero w innyh tabunach i ogółem innych rzeczach. - westchnęła.
Nie lubiła nie wiedzieć nic o otaczającym ją świecie, a teraz tak było. Stada, tereny, wszystko - było dla niej czymś nowym.
- Ee, skoro jesteś z tego samego stada co ja, to może opowiesz mi o tej krainie, bo jestem tutaj nowa. - zaproponowała trochę ciszej.

Po udanym długim spacerze, dotarliśmy do celu, do którego miałem klacz doprowadzić.
-A i proszę, jednak dobrze skręciłem. - Podsumowałem zadowolony z siebie, no, to funkcje przewodnika mamy już za sobą. Zacząłem podchodzić do brzegu i kiedy byłem wystarczająco blisko, schyliłem się, by się napić. Woda wyglądała naprawdę pysznie i tez tak smakowała. Rozluźniłem tylną nogę pochłeptując ciecz spokojnie.

Przyszła tu za ogierem. Spokojnie rozglądając się podeszła do zbiornika wodnego. Czuła się bezpiecznie w jego obecności. -Dziękuje. uśmiechnęła się i zaspakajała swoje pragnienie.

Kiedy klacz zaczęła pić, ja uniosłem głowę obserwując wspaniałe widoki przyrody.
-Z reguły nie lubię gór.- Przyznałem się i okręciłem się powoli dookoła aby wszystko zobaczyć.
-Mam wrażenie że ograniczają i przytłaczają.- Dopowiedziałem od razu i spojrzałem z powrotem na kuca. Moja srebrna grzywa powiewała delikatnie na wietrze a w moim niebieskim oku odbijała sie woda. Prychnąłem zadowolony i machnąłem swoim grubym ogonem. Dałem odpocząć wszystkim mięśnia.

-Góry dają nam możliwość przemyślenia pewnych spraw i zastanowieniu się nad tym co naprawdę w życiu jest ważne. Powiedziała uprzejmie do ogiera, tym samym dając znak, że góry nie są takie złe. Skończyła pić, po chwili dostrzegając tutejsze piękno przyrody. -Ładnie tu.- powiedziała oczarowana magią tego miejsca spoglądając na towarzysza.

Słuchałem jej uwagi i kiwnąłem głowa, okazując to, że zrozumiałem jej sposób myślenia.
-Racja, pięknie tu.- Podsumowałem bez sprzeciwów i spojrzałem na klacz. Uśmiechnąłem się delikatnie i uniosłem pysk.
-Jednak ja jestem z tych, którzy lubią gnać za przygodą. Ciągle zwiedzać i biec do przodu.- Stwierdziłem entuzjastycznie.

-Każdy ma inny gust. Uśmiechnęła się i odeszła ciut w bok. Postawiła uszy i usłyszała idącą łanie po drugiej stronie Oczka.

Obserwowałem klacz i kiedy łania się odezwała, sam ja usłyszałem. Spojrzałem w tamtą stronę i przeciągałem kopytem po ziemi. Potem zacząłem kłusować wzdłuż brzegu chcąc poćwiczyć mięśnie, które jednak miałem dość pokaźne. Miałem sylwetkę atlety. Chudy, ale silny. Czułem jak każda część mojego ciała przechodzi solidny trening, uwielbiałem to uczucie. Byłem sprawny fizycznie, mógłbym biegać w nieskończoność, czerpałem z tego satysfakcje. Rozłożyłem uszy mając głowę gdzieś w chmurach.

Obserwowała Ogiera przez chwilę, po czym ułożyła się w cieniu i podskubywała trawę. Miała ochotę by poleżeć tak w kojącym cieniu przez dłuższy czas.

Po chwili zacząłem biec galopem i przeciągałem go najbardziej jak mogłem, chcąc się po prostu przy temu nagimnastykować. Uniosłem wyżej ogon, trochę jak arab i się uśmiechałem do siebie. Zarzucałem głową na prawo, miałem taki odruch. Po moim ganaszu, miedzy sierścią, zaczęła lawirować pierwsza kropla potu. Mój zapach się wzmógł a ja poczułem ise wyjątkowo dobrze. Przypominałem trochę maszynę, parowało ze mnie przez zimniejsze powietrze a wszystkie moje "części" ze sobą harmonijnie współgrały.

Wstała i zaczęła gonić "ARABA", próbowała biec tak szybko, że zaczęła cwałować wybijając się na przód. Była zadowolona z siebie.

Spojrzałem na nią zaskoczony a potem się zaśmiałem i zacząłem z nią biec, co jakiś czas szturchając bokiem w jej bok.
- Widzę, że się świetnie bawisz - Podsumowałem już trochę dysząc a moja sierść zaczęła się świecić od potu. Moje kopyta dudniły o kamienie w które uderzały. Mimo mojego pędu i masy, wyglądałem jakbym był zrobiony z piór. Poruszałem się bardzo delikatnie. Moje chrapy były rozwarte by wchłaniać coraz więcej powietrza, dla łapczywych już płuc.

Zwolniając trochę tępa odpowiedziała- Tak, świetnie.
Zatrzymała się, podeszła do wody i zaspokoiła pragnienie po czym pokłusowała pod drzewo. -Dziękuję za dobrą zabawę. zarżała radośnie.

Ja sie zatrzymałem pod drzewem również, opuszczając głowę zdyszany. Machałem ogonem odganiając od siebie owady. Uśmiechałem się pod nosem i spojrzałem na klacz cały lśniący.
- Trochę szkoda, że nikogo więcej nie spotkaliśmy.. - Przyznałem z bólem.
Machnąłem ogonem odganiając owady zarówno ze mnie jak i z niej. Jej lawendowy zapach był wyjątkowo uporczywy, jakby nie chciał od niej się oderwać. Relaksowałem się coraz bardziej powoli uspokajając oddech. Z moich chrap wydobywała się para, przez zimne powietrze na zewnątrz.

Może przejdźmy się? Zobaczymy może spotkamy. Zaproponowała

Uniosłem brwi i przechyliłem głowę.
-Z przyjemnością. Tylko gdzie?- Zadałem konkretne pytanie i usiadłem na zadzie starając się uspokoić zdyszane płuca. Przeciągnąłem kopytem wśród kamieni i spojrzałem w niebo, przełykając gęstą ślinę. Po chwili jednak się podniosłem i podstępowałem do brzegu. Moje ciepłe chrapy dotknęły tafli wody, na co tupnąłem ale zaraz potem zimna ciecz zaczęła przepływać po moim przełyku, zaspakajając moje pragnienie.