Kłoda "most"

Stara kłoda drzewa przewrucona tak że stworzyła most który utrzymuje 3 dorosłe konie i jednego źrebaka, wokół "mostu" rośnie tatarak i inne wodne rośliny, nad kłodą rośnie stara wierzba na której moją swoje gniazda ptaki.

Przybiegłam tu spokojnie i stanęłam koło kłody Potrzebuje przerwy pomyślała i od razu weszła na drzewo Chyba wytrzyma wypowiedziała na głos myśli kłoda wytrzymała a Ali położyła się Jak? bo ja wiem. zamoczyła kopytko w wodzie, gdy je włożyła przypłyneły małe rybki. Nagle podczas "zabawy" wpadła do wody Aaaaaa krzyknęła z szoku i z tego że wpadając trafiła na jakąś roślinę zaraz wyszła i stanowszy koło kłody zaczęła pić wodę Ale dobra pochwaliła w myślach

Hera przybiegła to spokojnym kłusem. Szła bardzo ostrożnie, nie chcąc się pobrudzić. Podeszła do wody i zaspokoiła pragnienie, smaczną cieczą. Gdy nagle zorientowała się że nie jest sama. Stała opodal nie klacz shire, była bardzo ładna. Ale Hera i tak była ładniejsza..
Hej, nazywam się Hera w ty?-zapytała, i uśmiechnęła się do nie znajomej. Z jakiego jesteś stada?-zapytała z ciekawości.

Nagle przyszła inna klacz Hera ładne imię nasuneły się jej te słowa na myśli wysłuchała całełej wypowiedzi i odpowiedziała Masz bardzo dostojne imie Hera. Mnie zwom Aliolia Zanim odpowiedziała na następne pytanie zaciągneła się zapachem klaczy i spokojnie powiedziałam Należę do Stada Morskich Nimf, i ty pewnie też ale wiem że przybyłaś niedawno na wyspę Aliolia już potrafiła rozrużnić zapach A może powiem jej o ......ZARAZIE Ali posłuchała myśli i rzekła Nie wiem czy wiesz, ale wybuchłan zaraza przenosi się przez drogi oddechowe więc radzę żebyś tak jak ja sprawiła kawałek sierści Ali chciała jeszcze coś wiedzieć więc A spotkałaś jakiegoś innego konia ? uśmiechnęła się i czekała na odpowiedz

Herka słuchała odpowiedzi klaczy Dziękuje bardzo, ty również masz bardzo ładne imię.-podziękowała , i miło uśmiechnęła się. Hera lubiła być chwalona, nie tylko za jej przepiękną urodę. Tak, należę do tego stada, ogólnie to bardzo fajnie że ty tez. -skinęła głową, po czym dodała,Szykuje się balanga, więc śmiało przychodź. -mówiła z uśmiechem na pysku. Zaraza? niestety nic o tym nie wiem, mogłaś coś mi o tym opowiedzieć?-klacz zrobiła zdziwioną minę. Słuchając dalej Alioli klacz zatrzepotała swoimi długimi rzęsami Tak, ze swoją BFF Dallą.-odparła.

Gdy usłyszała o balandze zamarła i nagle krzyknęła Co ci się stało teraz organizować balange!!!! po 4 minutach się uspokoiła Posłuchaj Hero zaraza jest bardzo niebezpieczna atakuje szybko i bezwzględnie, widziałam trupy zwierząt które zmarły na tą chorobę są pokryte wrzodami i mają kawałki łysiny na futrze Gdy klacz powiedziała że widxiała innego konia rzekła A jaki to był koń?

Hera zrobiła chamską minę..Pff.. tak rozumiem, ale akurat, ja chce imprę i moja koleżanka też i ogólnie inne konie...
No dobra, będę uważać, a zresztą to że zrobię sobie imprezę i trochę poszaleje, to chyba nic nie zmieni. Przecież to że jest ta zaraza to w ogóle inna sprawa.-dodała, Aliolia ją trochę wkurzyła, bo co ona sobie w ogóle myślała, że będzie jej rządzić? Westchnęła głośno chcąc opanować emocje i nerwy. Jest to moja BFF, ma na imie Dalla, i jest rasy fiordzkiej. No ogólnie jest bardzo ładna, tak jak ja. - dodała, lubiła mówić o sobie, dlatego na jej pysku był wielki uśmiech.

Gdy słyszała słowa Hery zaczęła się śmiać i rzekła Posłuchaj jak chcesz zrobić imprezę to we własnym stadzie gdyż inne ogiery i klacze z innych stad wykorzystają każdą okazję do zrobienia źrebaka a później odebrania go teraz odpowiedziała o jeszcze jednym powodzie Zaraza też wpływa na balangi wiele koni boji się wychodzić ze schronów i wiele pracuje wśród chorych po następnych słowach Hery poznała że lubi jak ją chwalą a ona nie miała ochoty na dalszą rozmowę o zarazie Jeśli jest taka ładna jak ty to musisz mnie z nią poznać uśmiechneła się i zapytała od niechcenia A kim chcesz zostać bo ja medykiem

Klacz była zirytowana, z tego powodu że Aliolia się z niej śmieje. Co ona sobie w ogóle wyobraża? Że będzie się z niej śmiać ? O nie! Tak! nawet nie mam zamiaru zapraszać tam koni z innego stada.-dodała i uśmiechnęła się do niej złośliwie. Hera jednak nie należała do inteligentnych koni, i czasem gadała bzdury. No nie jestem tego pewna, bo na przykład zarażony koń nie przyjdzie, a w karczmie raczej żadnej choroby nie będzie.-powiedziała stanowczo. Nie ma problemu, nawet z chęcią cię z nią zapoznam.-ucieszyła się kiedy klacz, zachciała poznać Dalle. Ja? hmm.. no jeszcze myślę, ale także chciałabym być medykiem, i pomagać.. Robić operacje pyska, jakby był jakiś pasztet.-pomyślała i uśmiechnęła się do siebie.

Gdy usłyszała jej słowa mimowolnie się uśmiechnęła Jeśli chcesz zaprosić ogiery to nawet nie wiem czy jest jakiś w naszym stadzie, a jak chcesz zaprośić klacze to będzie ich nie więcej niż 7 nasze stado jest jeszcze małe poczekaj aż się rozwiniemy albo będziemy mieli sojusz gdy znowu usłyszała o zarazie zaczęła jej wytumaczać Zdziwisz się ale mogą chodzić gdzie chcą także do karczmy kto wie czy tam już nie ma zarazy gdy usłyszała że chce być medykiem zdziwiła się Napewno już się zastanowiłaś ? wiedziała że sama jest medykiem Ale jak chce wiedzieć dlaczego niech się zapyta

Słysząc że nie ma w naszym stadzie nie ma ogierów, Hera zrobiła wielkie oczy z wrażenia, i otwarła pysk. Jenak po chwili ogarnęła się i odpowiedziała jej. Szkoda, ale ważne że są klacze, na pewno się jeszcze rozwinie.-westchnęła i uśmiechnęła się do Alioli. Tak wiem że też tam może być zaraza, ale wątpię w to żeby taki chory na zarazę chodził sobie wesoło, pewnie zdychałby z bólu i w ogóle.-stwierdziła. Jeszcze myślę nad tym, nie jestem pewna na sto procent, ale chciałabym zostać medykiem. Dla tego że lubię pomagać innym, i chciałabym to robi.-powiedziała. A ty dlaczego chcesz być medykiem?-zapytała.

Gdy usłyszała Herę powiedziała Niby tak ale bez ogierów nie da się Pewnie nie widziała jeszcze zarażonego pomyślała gdy jej rozmówniczka wyrażała opinie o zarazie I nie masz racji może chodzić Gdy spytała o powód zostania medykiem rzekłam Ja nie mam innego wyjścia wojownik odpada bo nie lubię zabijać koni, wierzący też nie nie wieże w bóstwa po ozmajmieniu napiłam się wody

Przybieglam tutaj ociezalym kłusem, ponieważ byłam w zaawansowanej ciąży i poród już się zbliżał. Trochę się niepokoilam o to, ale cieszylam się że będę mieć już drugiego zrebaczka. Tesknilam też za moją córką Fasilą, której nie widziałam już od dłuższego czasu. Zaczęłam sobie jeść trawe, kiedy nagle poczułam mocny skurcz. Po chwili zrozumiałam co się dzieje! Zaczął się poród!
Polozylam się pod drzewem i starałam się urodzić zrebaczka. Z całej siły parlam by ułatwić zrebakowi wydostanie się na świat. Nie było to przyjemne, ale kiedy wszystko szczęśliwie się skończyło, to srebrzysta łza splynela mi po policzku że szczęścia. - Witaj malutka..

Leżałam sobie spokojnie w brzuchu mamy kiedy nagle poczułam się bardzo dziwnie...Mianowicie zrobiło mi się bardzo zimno. Zrozumiałam że chyba muszę już wyjść na świat...Już po paru chwilach byłam na zewnątrz co było niesamowitym uczuciem. Ujrzałam światło dzienne,trawę słońce drzewa i moją mamę.Widać było że jest bardzo szczęśliwa i zachwycona. Przypatrywałam jej się z wielkim zdziwieniem ponieważ nie wiedziałam jeszcze gdzie jestem i co się właściwie stało.Mama przybliżyła siędo mnie i teoskliwie mnie objęła,byłam szczęśliwa że mogę być tu z moją mamą...czułam że bardzo mnie kocha i przycisnęłam się do niej bardzo mocno,chciałam żeby ta chwilą trwała jak najdłużej się da.

Byłam bardzo szczealiwa, od dawna nie czułam się tak dobrze jak teraz. Przytulilam moja kochana cpreczke by ją ogrzać i żeby czuła się bezpiecznie. - Witaj coreczko.. Masz na imię Kora, ja jestem twoją mamą, Dalla. wytlumaczylam jej na dobry początek i zaczęłam czyścić lepką sierść Kory. Była to moja druga córką, wciąż nie wiedziałam gdzie jest Fasila. Na pewno z chęcią by się poznały.. Tylko jak mogę ją odnaleźć? zastanowila się. Ale teraz nie było czasu na to, bo musiała zajmować się nowonarodzoną klaczką. - Koro jesteś głodna?

Chwilę patrzyłam się na mamę po czym powiedziałam
-M...mamo tak się cieszę że Cię widzę...Tak jestem głodna a co mam zjeść? ... Po tych słowach jeszcze podziwiałam naturę,drzewa,słońce i otaczającą mnie naturę...Wszystko wydawało mi się takie przeogromne a ja taka malutka...Moja mama przytulała mnie z dużą czułością,to najlepsza mama na świecie! Zastanawiałam się jak wygląda mój tata...już niedługo miałam się tego dowiedzieć.

Przybiegłem tu za zapachem Dalli, chciałem sobie z nią wszytko na spokojnie wytłumaczyć, jak i przeprosić ją za moje bez szczelne zachowanie.
Kiedy przybiegłem już, w miejsce, gdzie prawdo podobnie znajdowała się fiordka, rozglądnąłem się chaotycznie, i dostrzegłem ją, leżącą ze źrebakiem. Cóż, z powodu, że nie byłem do końca przekonany do tych całych eliksirów, nie mogłem uwierzyć, że zaszła w ciąże i rodziła. I jak ja to wytłumaczę Astrze..-pomyślałem z zdenerwowaniem. Przecież nie mogłem wyprzeć się własnego dziecka. Podszedłem do klaczy i przywitałem ją ciepłym spojrzeniem. Witaj Dallo.. Spojrzałem na słodką małą klaczkę, uśmiechnąłem się do niej. Jestem twoim tatą

Popatrzyłam z miłością na malutką córeczkę. - Napij się mleka.- powiedziałam po czym podniosłam się na nogi. - Śmiało, wstawaj.- zachęciłam Korę do napojenia się. W końcu była młodziutka i potrzebowała dużo pożywienia.
Nagle spostrzegłam Jaskra, serce zabiło mi mocniej. Chyba wciąż go kocham..- pomyślałam i spojrzałam na niego. Bardzo mi się podobał. Poczułam się trochę nieswojo w jego towarzystwie ale starałam się to ukryć przed Korą. - Witaj...- przywitałam go trochę niepewnym głosem. Dobrze będzie, jeśli Kora go pozna... W końcu to jej ojciec.- pomyślałam. - Tak Koro, to twój ojciec, Jaskier.- uśmiechnęłam się do nich.

Jejku tak się cieszę! Byłam bardzo szczęśliwa że mogę zobaczyć mojego tatę...Przyglądałam mu się z wielkim zachwytem.Zastanawiałam się dlaczego moi rodzice są tacy wysocy a ja taka malutka. No cóż...Nagle bardzo się przeraziłam ponieważ, spostrzegłam że zrobiło się...ciemno Byłam tak przestraszona i przerażona że odskoczyłam w bok od mamy i taty i krzyknęłam Jejku co się dzieje dlaczego jest tak ciemno!? O co chodzi?! Mamo,tato! Pomocy! Byłam tak przestraszona że skuliłam się w kłębek, zaczęłam się trząść...i zaczęłam niesamowicie wierzgać ,kopać i...płakać. To pewnie dlatego do dziś boje się ciemności...

Widziałem, że młoda klacz się cieszy. Ja też bardzo się cieszę.-przyznałem, przytulając do siebie klacz.  Widziałem, że Dalla czuje się nie swojo, zresztą ja też, była to bardzo nie zręczna sytuacja. Podszedłem do niej, mówiąc spokojnym, melodyjnym głosem. Dallo, bardzo cię przepraszam, za moje zachowanie. Jednak po chwili mnie coś mnie zaniepokoiło, Kora się czegoś przestraszyła, a ja nie wiedziałem czego. Szybko do niej podbiegłem i przytuliłem mocno do siebie, by czuła się bezpiecznie. Już dobrze, wszystko w porządku.-próbowałem ją uspokoić.

Byłam przeszczęśliwa, moja córeczka była kochana. Bardzo się zdziwiłam, kiedy Jaskier do mnie podszedł i przeprosił mnie za swoje zachowanie.. Wybaczyłam mu od razu. - Nic.. Znaczy się.. Dobrze że jesteś.- opdpowiedziała tylko z uśmiechem. - Dziękuje że wróciłeś.. Twoja córka Cię potrzebuje.- powiedziałam do ogiera prosto w twarz. W koncu sama nie zrobiłam źrebaka, on widocznie również miał w tym udział, więc niech teraz się nim zajmuje.
Co się dzieje?- zaniepokoiłam się widząć jak Kora się denerwuje. - Kora, spokojnie... Nie bój się.- uspakajałam moją córkę jak najlepiej mogłam. Nie chciałam by się bała. - To tylko chmury zasłoniły słoce.

Dziękuję tato... Po tych słowach mocno przytuliłam się do taty,poczułam ,że bardzo go kocham tak samo jak mamę.Po paru minutach poszłam do mamy i odpowiedziałam: Naprawdę? A ja się tak bałam...Ten świat jest taki ciekawy... Tak się cieszę że mam takich kochanych rodziców... Nie mogłam sobie wymarzyć lepszych! Chociaż chciałam wiedzieć o czym moi rodzice rozmawiali... Tata przepraszał za coś mamę, również chciałam wiedzieć za co. Ale no cóż... Tak wielu rzeczy jeszcze nie rozumiem... Myśłąc jeszcze o wielu innych rzeczach pobiegłam pod jedno z drzew. Biegnąc przewróciłam się o wystającykorzeń, niestety przewróciłam się ...,a przy tym skręciłam noge. Bardzo mnie to bolało zaczęłam krzyczeć i płakać: Aaał ale to boli, mamo, tato! Jejku co mi się stało?! Dlaczego moja noga tak poczerwieniała i dlaczego tak to boli?!

Ponownie uśmiechnąłem się do córki. Cieszyłem się, że klacz jest tak bardzo ciekawa świata. Podszedłem do Dalli, jednak kiedy usłyszałem jej słowa nieco się zmartwiłem. Wiedziałem, że muszę dużo czasy spędzać ze swoimi źrebakami, jednak tak strasznie brakowało mi Astry i Rose. Kora mogłaby poznać Rose.-pomyślałem, jednak po chwili całkowicie z tego zrezygnowałem. Przecież Astra by mi tego nie wybaczyła, a ja tak strasznie ją kocham.. Tak wiem-powiedziałem.
Jednak po chwili coś ponownie mnie zaniepokoiło, spojrzałem szybko na klacz, która leżała koło drzewa i krzyczała. Podbiegłem do niej szybko, schylając się i oglądając nogę, która strasznie spuchła. Co się stało? Mocno cię boli? -zapytałem zdenerwowany Spokojnie, wszystko będzie dobrze.-próbowałem ją jakoś uspokoić, choć wiedziałem że bardzo ją to boli.

Tatusiu co mi się stało!? Dlaczego to tak boli?! Płakałam tak mocno,że nie mogłam złapać tchu, czułam się okropni. Widziałam,że z nogi cieknie mi krew i to w dużych ilościach...Dopiero co postawiłam swoje pierwsze kroki w świecie i już musiałam coś popsuć... Po chwili bardzo zaczęła boleć mnie głowa,zaczęło kręcić mi się w głowie powiedziałam: Tato bardzo boli mnie głowa... Mówiąc to przewróciłam się na trawę i zaczęłam przymykać oczy...Czułam jakby moja głowa była ciężka jak dąb,noga cały czas mnie bolała...I cały czaas płakałam a łzy zasłaniały mi pole widzenia...Po paru inutach zemdlałam...

Cieszylam się, że Jaskier wziął się za siebie i wrócił mimo wszystko do swojej rodziny. W końcu ja z Korą nią byłyśmy, a nie tylko Astra i Rose. Czeato było tak, że klacze musiały zostawać same.. A Jaskier chociaż teraz przyszedł i się nami zajmował. Widziałam, że Kora się do niego przywiazala. Ja również byłam do niego przywiazana.
Nagle usłyszałam płacz Kory. Zerwalam się.momentalnie że strachem. Podbieglam do niej.. Jej noga krwawila. - Koro teraz leż spokojnie.. powiedxialam po czym zerwalam kilka liści, nie miałam opatrunkow. Wycisnelam sok na ranę, starlam krew i obandazowalam nogę córki. - Nie wstawaj kochanie.. Jesteśmy z tobą nic ci nie grozi. przytulilam córkę.