Kwiecista Łąka

Patrzyłam na ogiera, i zdawał się być nieco spięty. Zachowywał się naprawdę kulturalnie, ale może aż za? Jednak mi to nie przeszkadzało. Przeszkadzały mi konie które uważają, ze są najważniejsze na świecie. Maxon, wyglądał na konia, na którym można liczyć. Ledwo zauważalnie wykrzywiłam pysk. Droga? Moja miła? On w ogóle mnie nie znał. Jednak, wiadomo, że on został tak wychowany, a nawyki trudno zmienić.
-Mi również - Odpowiedziałam. Ogier zachowywał się jakby został wychowany w rodzinie królewskiej. Uśmiechnęłam się do niego, po czym rozglądnęłam się podziwiając widoki. Mimo, że jest jeszcze zima trzeba było przyznać, że jest tu pięknie.
-Naprawdę, nie musisz zachowywać się jak na dworze królewskim - Oznajmiłam, z uśmiechem. Nie, żeby jakoś strasznie przeszkadzało, ale lepiej by się rozmawiało gdyby ogier zachowywałby się nieco swobodniej. Uśmiechnęłam się jeszcze szerzej, bo zawsze lubiłam poznawać nowe konie.
-Nie, dopiero co do niego dołączyłam. - Odpowiedziałam, po czym dodałam - Ładnie, tu

/Przepraszam, trochę roboty miałam. ;w;

Roześmiał się i pokręcił łbem. Jak na dworze królewskim? Po prostu miał rodziców, którzy chcieli dobrze wychować swoje źrebię. Niestety jeden z nich prawie go zniszczył i gdyby nie jego matka prawdopodobnie byłby taki sam jak on. Zamiast być uprzejmym dla klaczy pewnie by je porywał i robił... No cóż. To co zwykle robią inni, kiedy porwą klacz, a już szczególnie taką, która pechowo miała w tym dniu ruję.
- Przepraszam, jeśli ci to przeszkadza. - Ton jego głosu był gładki, niczym nienaruszona tafla wody. Nie chciał dopuścić do tego, żeby jakaś kropelka wody, w tym przypadku wspomnienia i wizje tego, jaki mógł być, gdyby miał tylko tego brutalnego ojca, naruszyły ją. - Tak mnie wychowano. To część mojej edukacji.
Rozejrzał się dookoła, po czym spojrzał na klacz. Rzeczywiście było tutaj pięknie. Uwielbiał mieszkać na tych terenach.
- Jestem podróżnikiem. Odwiedziłem wiele miejsc, ale na te tereny zawsze warto wracać. Nigdy nie będę miał dosyć ich uroku. - Wciągnął głęboko chłodne powietrze. Tak, nigdzie nie jest tak pięknie jak tutaj. - Witaj w stadzie. Nie mamy zbyt wielu członków, ale na pewno zdobędziesz tutaj kilku towarzyszów do rozmowy. - Na przykład jego. Była z jego stada, więc to będzie o wiele łatwiejsze. Czuł się nieswojo w obecności kogokolwiek obcego pod względem przynależności.

//Nie chce nikomu przeszkadzać jak by co //

Wbiegłem tutaj swobodnym kłusem rozglądając się i ciesząc oko pięknymi widokami. Kawałek ode mnie dostrzegłem grupkę trzech koni, które postanowiłem chwilkę poobserwować. Zatrzymałem się więc nieopodal, opuściłem głowę i zacząłem wąchać wystające spod resztek śniegu, świeże kwiaty. Skubnąłem kilka i z wielkim szczęściem stwierdziłem, iż są one wyjątkowo pyszne. Delikatne i chłodne rośliny działały na mnie orzeźwiająco. Zerwałem ich jeszcze trochę i podniosłem głowę. Powoli mieląc w pyszczku zieleninę oglądałem łąkę, często zerkając na obcych. Przełknąłem i powróciłem do pochłaniania kwiatków co jakiś czas przestępując z nogi na nogę, podświadomie zbliżając się w stronę koni. Jednak nadal był między nami spory dystans.

Ależ skąd! Nie przeszkadzało mi to ani trochę. Po prostu... No nie byłam do tego przyzwyczajona. Większość, tym bardziej ogierów, zwracało się do mnie z większą swobodę. Ale może nawet z byt wielką. Lecz mimo wszystko cieszyłam się, że Maxon zachowywał kulturę, nie tak jak niektórzy, którzy w głowach mają jedno.
-Nie, skąd. Nie przeszkadza mi to. - Zaczęłam z uśmiechem. - Ale, spróbuj zachowywać się swobodnie. Czuję się odrobinę niezręcznie. - Oznajmiłam pogodnie, bez cienia sarkazmu.
-Nie sądzę aby ktokolwiek miał dosyć ich uroku. - Powiedziałam, podziwiając widoki. Natura już budziła się do życia. Już niedługo będzie tu jeszcze cudowniej. - Dziękuję. Już zdobyłam jednego - Rzekłam z nutką szczęścia w głosie. Zawsze fajnie jest kogoś znać. Szczególnie, jeśli jest podobny do Maxona.