Drewniana Stajnia

Sama nie wiedząc czemu, przyszła za nim spokojnie. I tak nie czuła bólu, również była w pełni sił. Weszła do boksu, mimo, iż nie miała takiego zamiaru. Gdy odszedł zaczęła wszystko oglądać, dokładnie i ze skupieniem, jakby się stąd wydostać. Podeszła do jednej ze ścian i uderzyła mocno kopytami, by spróbować, czy nie osłabnie, lub czy nie wybije dziury. Kilka razy uderzała w to samo miejsce, w nadzieji, że zaraz pojawi się tam dziura. Po chwili w ścianie ukazał się mały otwór, nie widoczny, na stanowisku gdzie ją ustawił elf. Chciała tylko wolności, niczego więcej. Jednak zasypywała tą szczelinę słomą, zanim ktoś przychodził. Była ustawiona nisko, lecz była zbyt mała, żeby przez nią przejść. Nie było jej wtedy widać, tak samo nie dało się podejrzewać, że ona tam może być.

Fortissimus wpadł do dużej stajni, obojętnie szukając pożywienia. Zarżał i poczuł tą karuskę, którą próbował niedawno poznać. Znał całkiem ludzi, może i nie tęsknił za nimi, ale nie sprawiali mu problemu. Kłusował zapamietale i zjadał siano z różnych stanowisk

Uważnie obserwowała elfa, który ściągnął z siebie jedną warstwę swojej skóry i zawiesił na jakimś haku. Gdy ten wrzuciła jej jabłka do boksu, ona zaraz mu odpowiedziała, chrapami wytaczają je. Sam to jedz - pomyślała i cicho parsknęła. Potem wydał jakiś dźwięk, co trochę ją zdziwił, lecz gdy wyciągnął rękę, odsunęła łeb najdalej jak mogła. Zatupała nogą i groźnie zarżała, by ten odsunął swoją kończynę. Nie miała zamiaru się myziać, a tym bardziej z ludzkim pomiotem. Ty ciole, co Ty chcesz?! Wal sie. - Pomyślała, arogancko patrząc na niego. Dobrze, że nie czytał myśli. Potem coś bełkotał, ale i tak mało ją to obchodziło.
Do stajni wpadł ogier, którego już kiedyś widziała. Co ty robisz?! Złapią Cię! - Potem lekko pociągnąła elfa za jedną warstwę skóry, by nie poszedł za ogierem. - Uciekaj!

Po co? Nic mi nie zrobi... - stwierdził. Gdy elf do niego podszedł powąchał w najlepsze jego dłoń, a potem ponownie zaczął jeść zesuszoną trawę. Lecz po chwili zarżał i ruszył w kierunku klaczy, stawiając swój szlachetny ogon bardzo wysoko. Szkoda, że nie miała rui. W końcu jest szlachetnym ogierem.

Gdy elf poszedł do ogiera, Flo zaczęła szybko przegryzać linę. Po chyba trzech minutach, gdy dziwne stworzenie było zajęte ogierem, lina uległa. Oczywiście starała robić się to najciszej, by tylko nie usłyszał. Karuska kopnęła go w plecy tak, że stracił równowagę. Zmiotła na niego trochę słomy i korzystając z tego, że miała więcej luzu, z całej siły uderzyła w ścianę z drewna przy dziurze, że teraz przy zchyleniu się odrobinę, dało się wyjść. Tak! - Rusz się! Uciekamy stąd! - Krzyknęła do ogiera i wybiegła przez otwór. W tej stajni elf nie miał niczego, żadnej broni ani nic, tylko tą skurę na haku.

Być może Flo i Forte z/t ??

Głupi ogier, po co on w o góle przychodził? Idiota. - Pomyślała, patrząc na niego ze złością. Ty durniu - mruknęła pod nosem. I ten elf... oh, jaki on był komiczny. Jeszcze inni ludzie wbiegli do stajni. Oh, biedaku, nie radzisz sobie? Sam, jeden, bez pomocy... widać, niczego nie umiesz - powiedziała ze spokojem, równocześnie wielkim gniewem. Wiedziała jednak, że i tak nie usłyszy, a szkoda. Prosze, zabij mnie - powiedziała, ciągnąc zębami za linę, by ten się wywrócił. Durny śmieć.
Teraz była poądnie wkurzona, nie dość, że musiała dożerać się z elfem, to jeszcze ten ogier... Stanęła dęba, próbując kopnąć jednego z pomocników. Jeśli jednaj jej się nie udało, usiłowała zmażdrzyć mu rękę zębami.

Forti stał spokojnie, a gdy blondyn oparł się o niego mocno parsknął nerwowo. Kiwając głową tak jak robią konie, które są spłoszone. Wreszcie odskoczył, niewytrzymał. Przestał się o niego opierać. Odreagował jeszcze mocniej, chwilę potem brykając i stając dziko dęba. Uderzał o ściany, kopytami i nie przestawał, mając panikę w oczach.

Flo patrzyła, jak ten szaleje. Sama jednak wierzgała, by puścili liny.
Uspokój się! A jak masz już kopać, to tego stwora! - Jednak szaleństwo na nic mu się nie przyda. Tylko ostatecznie też go złapią i wcisną w jakieś liny. Oh, gdyby go nie było, może by i uciekła. Ale trudno, możliwe też, że pomoże.

Fortissimus dał się wprowadzić do boksu, niemal natychmiast zaczął jeść siano, ale wciąż był przestraszony. Nerwowo jadł siano, ciągle sprawdzając czy nikt nie próbuje mu zabrać żarełka. Stanął w drzwiczkach boksu i zarżał do klaczy. Miał wysoko postawiony ogon i chciał jej się przypodobać.

Tylko narobił sobie problemów - pomyślała, patrząc jak go zamyka. Flo, jakby rozumiała ich mowę, parsknęła stanowczo, patrząc na elfa z czymś w oku, co mówiło o jego śmierci. Gdy ktoś uderzył ją batem, zarżała i tupnęła kopytem, obracając łeb do tyłu. Z całego wysiłku, rana znów się otworzyła, krwawiąc, lecz klacz nie odczuwała bólu, tylko złość. Do takich warunków nie była przyzwyczajona i jeszcze ten kantar... coś rodem z piekła. Blondyn odszedł, zostawiając ją przypiętą. Ogier zarżał, usłyszała to, lecz zignorowała. Teraz miała inny problem przed pyskiem (jak i na nim).

Ogier zarżał wołając go. W końcu dobry przyjaciel. Dał spokojnie się pogłaskać, wciąż trącał go pyskiem. Poszedł po wodę. Cofnął się desperacko na koniec boksu, wyskoczył lądując idealnie i wyleciał przez drzwi, nie chciał być łapany. Podbiegł do blądyna, trącając go ciągle nosem.

Dupek - pomyślała. Kopnęła drzwi, choć wiedziała, że teraz się to na nic nie zda. Nawet nie wiedziała, z czego niby sięcieszyć. Zaczęła gryźć linkę, może w końcu puści. Plusem było to, że elf zajął się ogierem i dał jej chyba spokój, w każdym razie miała czas na ucieczkę i wyjście bezpiecznie, gdyby nie ta rana, która uporczywie krwawiła. Tupnęła nogą, by strącić czarną ciecz, spływającą jej po sierści. Po chwili się uspokoiła, by znów złapać elfa na grzeczności. Nie chciała jeść, ani pić, tutaj prędzej zdechnie, nie to, co ten lizus w innym boksie.

Forte zaczął z równie dużą przyjemnością współpracować z elfem. Lekko odskoczył, gdy ten wracał i podążył za nim. Gdy została nalana woda poszedł do już otwartego boksu i się napił, ciągnąc wodę pospiesznie, jakby miała się skończyć. Patrzył jak zabiera się za jego czyszczenie. Poskrobał ziemię kopytem i trącił jego rękę, lecz stał do niego przodem. Zbliżył swój pysk do jego włosów, wąchając je i zaczął próbować podgryzać jego spiczaste ucho.

Miała dość wszystkiego, szczególnie tego elfa. Na szczęście zajął się ogierem, więc miała chwilę czasu. Był w innym boksie. Zdenerwowana, machnęła łbem i coś lekko brzdękło. Tak - radość zawiała na jej pysku. Zarżała cicho na pożegnanie, z elfem i z ogierem, widać było, że on chce zostać. Blondynowi umknęło, że w jej boksie była ta dziura, więc teraz, co prawda z kantarem i linką uciekła przez dziurę, nim ten się zorientował. I tylko tyle miał po czarnej arabce, gdyż z resztkami godności odeszła z tego miejsca. Może nie zapamięta jej źle.

[z/t] (?)

Forti patrzył z zazdrością jak ten jeszcze się zajmuje tamtą. Nie rozumiesz, że na Ciebie czekam?! - zganił go głośnym rżeniem. Wyszedł jeszcze z boksu i wypędził arabkę ze stajni, kładąc po sobie uszy i gryząc ją w zad. Napuszył się lekko, gdy rozpoznał chwalący go głos. Zaczął trochę jednak niespokojnie się wiercić.