Biała plaża

Mariushowi bardzo pochlebiało to,jakie pozy przybierała klacz i jak do niego mówiła. Wiedział,że próbuje przyciągnąć jego uwagę. Natychmiast chciał dowiedzieć się o niej czegoś więcej. Jak masz na imię śliczna? Masz chłopaka? Nie był zbyt inteligentny i nie zwracał uwagi na to,że na takie pytania może być stanowczo za wcześnie. Zapewne,gdyby trafił na jakąś bardziej szanującą się osobę,to mogłoby mu się nieźle oberwać. Poi tym,jak został podle potraktowany przez swoją byłą,obiecał sobie,że będzie staranniej dobierał sobie obiekty westchnień. Jednak wystarczył tylko dobry tyłek,żeby zapomniał o swoim postanowieniu. Po tym jak zadał jej pytanie,ponownie zamoczył pysk w wodzie,aby sprawić wrażenie niezależnego.

Stałam w pełni zadowolona z tej całej sytuacji. W końcu znalazłam jakiegoś niezłego chłopa, który nie jest wstydliwy. Gdy patrzyłam na jego mięśnie, robiło mi się gorąco. Najchętniej to bym go pocałowała, ale kto wie jak on na to zareaguje..Mam na imię Hajfa skarbie. A ty?-zapytałam przechodząc z nogi na nogę. Nie mam. -powiedziałam załamana. Jak taka dupa jak ja nie miała chłopaka? W końcu znalazł się ktoś, kto mnie zauważył i oczywiście miał super gust. Podeszłam do niego bardzo blisko, czułam jak się z nim stykam. Nie mogłam opanowa emocji i pocałowałam go, wtapiając się w jego usta..

Albinos wszedł na te tereny, od razu robiąc szaszor. Czuł z daleka klacz i ogiera. Albinos galopował zaciekle i wpadł między nich. Zatrzymał się charyzmatycznie. Już sobie idę... - mruknął i pogalopował dalej. Znikł na krótką chwilę i wpadł od razu na klacz od tyłu. Nie chciał sobie przeszkadzać jakimś dziwnym konikiem, który tu już był, zanim on tu wpadł. Naskoczył lekkomyślnie na klacz i zaczął się w niej gwałtownie poruszać.

Mam na imię Mariush,ale nazywaj mnie swoim przyszłym chłopakiem.-odpowiedział puszczając oczko i cwaniacko się uśmiechając. Bajerant był z niego kiepski,ale liczył,że Hajfa leci na tandetne teksty. Nie ma chłopaka? To dobra okazja,żeby się za nią zabrać.-pomyślał,kiedy nagle klacz go pocałowała. Z początku zaskoczony Mariush zrobił wielkie oczy,ale po chwili,gdy dotarło do niego,co się właśnie dzieje,zamknął oczy i dał się ponieść emocjom.

Całowałam się w najlepsze.. byłam w tym najlepsza, i Mariush na pewno to zauważył. Kiedy nagle jakiś frajer wpadł między nas, byłam wściekła. Jednak szybko odbiegł, to złość mi minęła. Znów chciałam zacząć go całować, był na prawdę rewelacyjny. Wiem, wiem skarbie.-wyszeptałam mu do ucha. Kiedy ten dziwak znów się pojawił.. i jeszcze śmiał na mnie włazić i mnie gwałcić. Zarżałam głośno, po czym gwałtownie wierzgnęłam, zaczęłam stawać dęba,tylko, żeby ze mnie zlazł. Gdyby jednak spadł, od razu przygniotłam go swoim ciężarem. Jeszcze raz tak zrobisz, a nogi z dupy Ci powyrywam-warknęłam na niego.

Wouter Drivan de Mistrals patrzył z obrzydzeniem jak ta próbowała się całować. Udało mu się zrobić kilka ruchów, ale wkrótce spadł. Został przygnieciony przez tą małą klaczkę. Ignorował jej słowa i wzbił się w powietrze. Uwolnił się od klaczy i zaczął prędko cwałować. No cóż młodziak miał dziwne pomysły, ale był tak czy siak psychopatą. Uciekł w popłochu.
z/t

Mariush przerwał pocałunek,gdyż usłyszał,że ktoś się zbliża. Nagle jakiś leszcz wpieprzył się pomiędzy nich i mruczał coś pod nosem. Zanim Mariush zdążył zareagować tego już nie było. Hajfa ponownie próbowała się do niego zbliżyć i złożyć mu pocałunek,jednak ten frajer znowu się pojawił i na domiar złego wskoczył na klaczkę,wykonując przy tym gwałtowne ruchy. W tamtym momencie złość Mariusha osiągnęła apogeum. Już miał na niego ruszyć,ale Hajfa sama sobie poradziła przygniatając gwałciciela,który po uwolnieniu się natychmiast zwiał. Nic ci nie jest?-zapytał z troską,pomagając swojej wybrance wstać. Jak jeszcze raz gościu się tu przywlecze to będzie rozjebany.-dodał Mariush,w którym nadal się gotowało.

Byłam wściekła, jakiś bachorek. popsuł tak romantyczną chwilę. Najchętniej bym go zabiła, ale ten zasrany tchórz spieszył. Mariush był taki kochany i pomocny, uśmiechnęłam się do niego, gdy pomagał mi wstać. Nie, nic mi nie jest.-powiedziałam. Moje serce biło niczym młot, a oddech był nieco przyśpieszony. Westchnęłam. Ucieszyłam się, gdy ogier okazał się byc takim dzentelmenem, zawsze o takim marzyłam. Ej bo ja cie chyba kocham.-powiedziałam spoglądając na niego.

Mariush odetchnął z ulgą,gdy okazało się,że jego wybrance nic nie jest. Cały czas przeklinał w myślach tego idiotę,który się na nią rzucił. Patrzył jej prosto w oczy,kiedy ta wyznała mu miłość. Mariush szybko się zakochiwał,tak było i tym razem. Serce biło mu jak oszalałe i czuł,jakby podchodziło mu do gardła. Podekscytował się tym wyznaniem,bo była to pierwsza klacz,która się w nim zakochała bez użycia eliksiru. Ej,bo ja chyba też coś czuję do ciebie. Kocham cię i chcę być z tobą do końca życia.-wyznał i przejechał uwodzicielsko chrapami po jej szyji.

Wiedziałam, że każdy na mnie leci.. w końcu była ze mnie taka laska. Wiatr delikatnie powiewał, a moja piękna i długa grzywa powiewała na wietrze niczym trawa na łące. W gardle zrobiło mi się trochę sucho, najchętniej napiłabym się zimnego browara z lodówki. Kiedy Mariush wyznał mi miłość, byłam zachwycona. Dreszcz przeszedł moje seksowne ciało, gdy mnie dotykał. Przytuliłam się do niego, wodząc chrapami po jego ganaszach a następnie wzdłuż jego szyi a kończąc na kłębie. Napiłabym się jakiegoś browarska.-powiedziałam.

Mariush czuł,jak klaczkę przechodzą dreszcze. Gdy skończył,Hajfa powiedziała,że napiłaby się piwa. Lubię laski,z którymi można napić się browarka.-powiedział,znowu puszczając oczko. Na szczęście mam ze sobą wojaka.-dodał wyjmując z kieszeni dwie zimne butelki po czym wręczył jedną Hajfie. Nasze zdrowie mała!-krzyknął unosząc piwo ku górze.

Jak my do siebie szaleńczo pasowaliśmy... dlaczego nie spotkałam go prędzej? DLACZEGO? To był na sto pro ten jedyny, i na pewno mnie kocha.. Uśmiechnęłam się słysząc jego słowa. Jak zobaczyłam, że wyciąga browara, i to na dodatek mojego ulubionego Wojaka byłam zachwycona. Zabrałam, i zniosłam toast, podnosząc kopyto z napojem w górę: Dokładnie!-powiedziałam i zabrałam smacznego łyczora. No piwo było pyszne, teraz to tylko zapodać jakąś świetną muzę i tańczyć w najlepsze, przy zachodzie słońca.

Mariush po wzniesieniu toastu ze swoją kochanką nie żałował sobie następnych browarów. Po krótkim czasie był już nieźle wstawiony. Po tej niedługo trwającej libacji włączył kilka swoich hiciorów o tytułach m.in "Klub Go Go","Marihuana","Dobre Dziewczyny" jak i również "To Koniec". Bujał się w najlepsze zachęcając do tego Hajfę,która raczej też była już na bani. Nie wyglądała na taką,której trzeba dwa razy powtarzać. Teraz nie czuł już żadnego pohamowania i wydawałoby się,że nawet najbardziej sprośne teksty i słowa są w stanie przejść mu przez gardło.

Brałam łyka za łykiem to piwko było wręcz pyszne. A jak mój men pościł moje ulubione bity to, już w ogóle byłam zachwycona. Zaczęłam dziko tańczyć a woda rozpryskiwała się na wszystkie strony. Niestety tak, już jest ja cię kocham ty mnie nie..- zaczęłam śpiewać, moim anielskim głosem. W sumie, trochę alkoholu jeszcze bardziej rozluźniło sytuacje, bo ja nawet jeśli nie wypiłam byłam bardzo pewna siebie. To, że jestem najseksowniejsza to, już każdy wie, ale Mariush powinien być z tego dumny, że znalazł taką dupę jak jak.. Piwo, całkowicie ją poniosło, i znów zaczęła go całować.

Poszłam na najdalszy kraniec plaży, jak mi się zdawało. Gdzie nikogo nie było chciałam zmyć swoje  zimowe futro. Było już za gorąco a sierść okropnie wypadała. Więc wlazłam do wody spokojna upewniając się ze nikogo nie ma. W końcu tez nie miałam się czego tu bać, włochaty dość wysoki kłębuszek futra wlazł do wody tylko po to żeby namoknąć i pozbyć się tego wszystkiego. Gdy po chwili wyszłam byłam zupełnie chudziutka. Ani trochę włochata a i bardzo zadowolona rozciągnęłam się i uśmiechnęłam pod nosem. Przez ten moment namoknięcie mojej sierści, już nie wyglądałam jak bardzo dziwna mieszanka dwóch zupełnie nie pasujących do siebie koni. Tylko jak u mokrej Marwari choć gdy tylko zaczęłam schnąc moja grzywa znów stała się bujnie poskręcana. Wszędzie każdy dłuższy włosek stawał się spiralą i nie był zbyt poukładany westchnęłam jedynie i bawiłam się spokojnie wodą i muszlami na plaży. Brodziłam kopytami w piasku dla zupełnej zabawy i relaksu.

Przybyłem tutaj szukając relaksu. Od rana marzyło mi się pozwiedzanie piasku który rozciągał się brzegiem morza. Zatrzymałem się gdzieś niedaleko od klaczy, tak by mogła mnie zauważyć i by widziała, że nie miałem złych zamiarów. Obdarzyłem ją niepewnym uśmiechem, nie chciałem wyjść na jakiś rzep który dopiero co pierwszy raz kogoś na oczy widzi i już się przykleja. Położyłem się na plaży, obserwując jak bałwany fal obijają się o siebie i nim zdążą dotrzeć do miejsca docelowego rozpływają się w delikatną pianę.

Spojrzałam na niego i zmrużyłam oczy zastawiając się dlaczego ktoś przyszedł aż tu.  Odchrząknęłam coś  sama stojąc dość daleko i obserwowałam go chwile. Nie ruszyłam się z miejsca. Nie wiedziałam czego chce ten osobnik, ani jak powinnam zareagować. Przełknęłam jedynie ślinę nie będąc też pewna czy powinnam podejść i się grzecznie przywitać czy pozostać z tyłu. Miałam mieszane uczucia wobec wszystkiego aktualnie. Co nie znaczyło że będę wredna czy też nie uprzejma. Podeszłam ostrożnie wychodząc z wody
-Kim jesteś? - spytałam w końcu cóż ciekawość zawsze nade mną brała górę i tak zostanie zawsze, w sumie zawsze mogłam zacząć uciekać.

Obserwowałem zachowywanie klaczy kątem oka i trzeba było przyznać.. bawiła mnie. Robiła podchody jakby była dzieckiem a ja jakimś groźnym psem na łańcuchu, który jednak był na tyle włochaty że nie dało się nie spróbować go pogłaskać. Nuciłem sobie coś pod nosem, delikatnie przesuwając ogonem po piasku. Kiedy znalazła się dostatecznie blisko, obdarowałem ją ciepłym uśmiechem. Była młodsza albo mniej doświadczona albo po prostu roztropna że tak dużo czasu zajęło jej dotarcie tutaj. Odezwała się pierwsza, gdzie moja kultura? Niestety, tym razem nie zdążyłem zareagować w porę, ups.
Wstałem kiedy zaczęła mówić, bo tak nakazywała moja etykieta, którą sam sobie w głowie obmyśliłem. Skinąłem głowa zadowolony z faktu, że zaczęliśmy nawiązywać jakąś konwersacje.
- Oh, witaj. Jestem Azazel. Miło panią poznać, pani? - Zadałem tutaj pytanie, licząc na dokończenie przez nią.

Obserwowałam go chwilkę i uniosłam głowę co prawda odrobinę ją wygięłam do tyłu mokry medalion jaśniał na mojej szyi.
- Sqeel...- odparłam przyglądając się mu uważnie. Nie kojarzyłam go choć mało koni kojarzyłam. zamrugałam czując się odrobinę niezręcznie.  Postawiłam swoje wykrzywione uszka z frędzelkami na sztorc. Nie wydawał się ani nie uprzejmy, ani jakiś psychopatyczny. Czy też od pierwszego spieniężenia na kogoś złego lub agresywnego. Po prostu ktoś normalny. Kiwnęłam uprzejmie głową
- Miło mi. -Stwierdziłam z równie ciepłym uśmiechem.

Skinąłem do niej delikatnie głową i spojrzałem jej przez ułamek sekundy w oczy, by ocenić jej personalny charakter. Spokojna, zdecydowana, zdeterminowana, zawsze postawia na swoim, odrobinę szlachetna. To na pierwszy rzut oka mogłem jej przyznać. Odchrząknąłem i popatrzyłem w dal na morze, oddychając zupełnie spokojnie.
- Przepraszam, że wkradam się tak na cudze tereny ale po prostu nie mogłem się oprzeć. Ta woda jest cudowna. - Rzekłem a mój głos manewrował w niskim, ochrypłym barytonie. Śmiesznie się tego słuchało, przez wzgląd na to, że byłem raczej szczupły. Moja broda delikatnie powiewała przez morskie bryzy a grzywa spięta w kucyka minimalnie tylko dawała się porywać powietrzu.

Obserwowałam go i nie spuściłam wzroku nie miałam ku temu żadnej potrzeby. przełknęłam ślinę jedynie i kiwnęłam głową.
- dlatego też tu przyszłam, spokojne miejsce... można posłuchać fal obmyć się, jak w moim przypadku... muszle tez są piękne po prostu panuje tu spokój. Dlatego tez się nie dziwie. Ale wydaje mi się że naruszanie cudzych terenów w takim wypadku to nic złego... W końcu nie przyszedłeś tu aby wszcząć wojnę tylko obejrzeć piękne morze... czy ocean.Prawda?  Spytałam i spojrzałam na niego  z swoistym uśmiechem. Położyłam uszy na jeden bok co wyglądało zabawnie. a bardzo uprzejmie jeśli połączyć to z wyszczerzem. Nie wiedziałam nic złego w zwiedzaniu. Byłam typowym podróżnikiem. Badanie dla mnie terenów stanowiło typowe cele. Ustawiłam się normalnie i spojrzałam na morze im byłam bardziej sucha od blasku słońca. Tym bardziej moja grzywa się podnosiła. już nie wyglądałam jak typowa klacz Marwari tylko jak patyczak z buszem na głowie.

Obserwowałem morze co jakiś czas zerkając na klacz. Nie mogłem przerwać w jej opowieści to by przecież było niegrzeczne z mojej strony. Przeciąłem ogonem powietrze z wielkim świstem zaraz po tym jak przestała mówić. Tupnąłem energicznie tylną nogą, by strzepać z futra piasek. 
- Ma pani zupełną racje. Ja to już w ogóle jestem z tych... Jak mnie to ludzie nazywali... ach, pacyfistą. - Posłałem jej bardzo ciepły uśmiech, przepełniony życzliwością i dobrem z głębi mojego ogromnego serca.
- Fascynuje mnie przyroda. - Dodałem, by potrzymać konwersacje i spojrzałem na klacz, jakby oczekując, że też coś dopowie.

Popatrzyłam na niego i uniosłam brew gdy nazwał mnie panią zaśmiałam się po chwili.
- Pani? naprawdę? hej mam 4 lata proszę nie przesadzaj... Poczułam się naprawdę staro.
Stwierdziłam ze śmiechem i pokiwałam głową.
- To Prawda masz w sobie coś spokojnego, ja zaś dużo podróżuje, to jest coś co uwielbiam i zgadzam się. Pacyfiści To osoby przyjemne i jak najbardziej mile widziane w moim towarzystwie. - spokojnie i przyglądałam się morzu zerknęłam na Ogiera po chwili.
- skąd jesteś jeśli mogę spytać? - zagadnęłam z czystej ciekawości.
- Przyroda to bardzo ciekawy obiekt zwłaszcza jak się podróżuje można wtedy oglądać ją do woli.

- Dla mnie każdy jest mile widziany w moim towarzystwie. Nawet najmniej przyjemna rozmowa, czy komentarz uczy nas czegoś o sobie i szlifuje asertywność. - Uśmiechnąłem się ciepło i odciążyłem nogę, stawiając kopyto na jego czubku, taki miałem zwyczaj jak z kimś mi się dobrze gadało.
- Sqeel, wiec? - Zapytałem się bardziej siebie, niż klaczy. Rozłożyłem delikatnie uszy i westchnąłem prawie bezgłośnie.
- Nie wiem czemu wszyscy się obruszają kiedy mówię im per pani, przecież to powinno być miłe. -Rzuciłem swobodnie i wlepiłem wzrok w horyzont.

-Taaak Sqeel - odparłam spokojnie obserwując go.
- nie obruszyłam się tylko... Mam ci mówić Pan Azazel tak? - spytałam spokojnie przekrzywiając pyszczek.
- W sumie racja każda rozmowa czegoś uczy. - odparłam zamyślona i spojrzałam na horyzont. Weszłam sobie do wody obmywając i ochładzając kopytka.
-już dawno... Nie kłóciłam się z nikim powiem szczerze. Ale nie nawiedzę kłótni pewnie dlatego odeszłam z swojego starego stada.