Sala balowa

Miejsce, gdzie porozstawiane są długie stoły, zaopatrzone w najlepsze jedzenie, oraz parkiet. Każdy znajdzie tu swoje miejsce. Można się tu świetnie zabawić, niczego nie brakuje.

Mianka wpada tu podekscytowana. To pierwszy bal w jej życiu. Pośpiesznie zakłada maskę Volantis, która nabyła. Podchodzi do jednego ze stołów. Uśmiecha się szeroko, na widok tych wszystkich potraw. Potem podchodzi do kąta sali i parska cicho, z podniecenia. Aż drży na całym ciele. Jest bardzo ciekawa, kto jeszcze się zjawi. Miała nadzieję , że może spotka nowe konie. Albo rozpozna znajomych. Zarżała. Zaczęła potrząsać łbem, w oczekiwaniu na resztę gości. Była podekscytowana do granic możliwości...

Ali przybyła tu nie zauważona i stanęła pod ścianą Ciekawe kto tu przyjdzie pomyślała i patrzyła na wejście Ciekawe kogo tu spotkam koleżankę Hery, Białego Wilka .... ? Ciekawe czy w tych maskach ich rozpoznam. Ciekawe czy poznam konie z innych stad ? myślała podeszła na chwilę do stołu i spróbowała smakołyków potem znów stanęła pod ścianą

Nie byłem pewien co ja tu właściwie robię. Nigdy nie byłem typem zbyt rozrywkowym, przynajmniej nie w tym znaczeniu co inni. Wolałem po prostu inne zabawy niż spotkania towarzyskie i ploty. Bale imprezy i wszelkiego rodzaju przyjęcia były mi obce. Co też skłoniło mnie do przyjścia tutaj? Jakiś wewnętrzny głos mówił mi abym się tu znalazł. Był natarczywy. Nalegał. Czemu nie miałbyś spróbować? Raz na pewno ci nie zaszkodzi. Skąd możesz wiedzieć, że czegoś nie lubisz, skoro nie próbowałeś? Mówisz jak moja matka Burknąłem pod nosem. Rozmawianie samemu ze sobą weszło mi w nawyk. Z drugiej strony, może nie jest to taki zły pomysł? Granie kogoś innego na pierwszy rzut oka nie wyglądało zbyt dobrze, ale w rzeczywistości mogło okazać się niezłą zabawą. Potraktuję to jak eksperyment psychologiczny. Wcielę sie w kogoś, kim nie jestem. I będę się wspaniale bawił! Z takim postanowieniem założyłem na pysk maskę zakupioną na kramie. Czy nikt mnie nie pozna? Tym lepiej.
Wszedłem przez otwarte na ościerz drzwi sali balowej. Moim oczom okazała się pięknie przyozdobiona sala. Pod ścianami stały stoły, które aż uginały się od jedzenia. Jak na razie w środku były tylko dwie klacze. Obie w pięknych, różowych maskach bogini miłości. Nie rozpoznałem żadnej z nich. Maski naprawdę zasłaniały całą głowę, a światło w sali było rozproszone tak, że maści klaczy zlewały się z otoczeniem. Nabrałem przekonania, że mnie również nikt nie rozpozna. Ta myśl dodała mi pewności siebie. Podszedłem do ciemniejszej, jak mi się zdawało klaczy (chodzi o Miankę) i uśmiechnąłem się zachęcająco.

Kryjąc pysk pod maską, Biały Wilk czuła się cudownie. Zupełnie tak, jakby znów po raz pierwszy zakładała swoje wilcze futro, znów mogła być kimkolwiek zechce. Maska dokładnie zakrywała blizny, zarówno tę nowszą i starszą. Dla niepoznaki rozstała się na chwilę ze swoim wilczym futrem, czuła się świetnie, nie mając go na sobie. W pewnym momencie zaczęło jej oni ciążyć, a teraz nabierze sił, aby ponownie jej nosić. Wianek z barwnych kwiatów przypominał nieco koronę. Zostanie królową balu, ha!
Lawirowała zgrabnie miedzy bogata zastawionymi stołami, starając się unikać przybywających tu koni. Nie będzie jednak mogła wiecznie uciekać, w końcu będzie trzeba się skonfrontować z przebywającymi tu klaczami i ogierami. Wszyscy kryli pyski pod maskami, Biały Wilk była ciekawa czy zna kogokolwiek z tu obecnych. Myślała jako kto mogłaby się przedstawić- zostać czy Wilku, wrócić do Jedyne, czy wymyślić zupełnie inne imię?

Mianka zauważyła, że do sali weszła trójka nowych koni. Jedna, najprawdopodobniej klacz, nosiła taką maskę jak ona. Inny koń nosił maskę boga wojny. A trzeci bogini życia. Nie miała bladego pojęcia, kto to może być. I ona sama nie miała zamiaru się tu przedstawiać. Albo przedstawiła by się w ciekawy sposób. Wtedy podszedł do niej ten koń z maską boga wojny. Uśmiechnął się. Wtedy Mianka włożyła wianek i uśmiechnęła się do konia zalotnie. Kto powiedział, że nie może tu robić za samotniczkę? No nikt. Zamrugała kilka razy. Machnęła zawadiacko ogonem.

Ingrid wbiegła tu energicznym kłusem, szeroko otwierając drzwi. Oczywiście założyła przed tym maskę i swój wianek. Stanęła i rozglądnęła się do okoła. Czas rozkręcić tą imprezę.-pomyślała i uśmiechnęła się sama do siebie. Zauważyła już parę koni. Podeszła więc bliżej i przywitała się: Siema wszystkim.-uśmiechnęła się. Jednak nikogo nie rozpoznała, przyglądała się uważnie maską innych koni. Podeszła stępem do smakołyków i zjadła jednego, czekając na inne konie.

Dalla przyszła tutaj, pośpiesznie zakładając swoją różową uwodzicielską maskę, a potem róg jednorożca. wszystko było jasne, imprezy to miejsce idealne dla Dalli! Nie poczuła nawet żadnego krępowania, ona po prostu była w swoim żywiole.. Ciekawiła się też kiedy w tym tłumie odnajdzie Herę... Ale chwilę, wszyscy mają tutaj maski!!! Widziała konie, ale nie wiedziała kto to! To będzie anonimowo.. Jeszcze lepiej!- pomyślała i wgalopowała na sam środek. - WITAM WAS KUMPLE!- wydarła się. Spostrzegła, że jeszcze nie ma zbyt wielu osób. Nie moga się przecież nudzić.- pomyślała i podbiegła do megnetofonu. Od razu go włączyła i puściła disco na full. - Panowie i panienki, nie pozwolimy, żeby czekać w nudzie! Ruszcie się! Na parkier!- wrzasnęła i wkroczyła na sam środek, ale zaraz się wróciła.. Wzięła jakiegoś ogiera z maską chyba wojownika(R'evivo) po czym zaciągnęła go na parkiet, jesli się upieral, ochraniła go. Zaczęła z nim tańczyć żeby zachęcić innych. - Spoko, nie gryzę a teraz się bawmy!

Hajfa przybiegła tu szybko. Dość długo jej to zajęło bo musiała się uszykować, pomalować, założyć maskę i naszyjnik. Odstrzeliła się jak nie wiadomo kto. No niestety i tak nikt nie bedzie wiedział że to ona. Gdy tylko wbiegła krzyknęła: ROZKRĘCAMY TO IMPREZĘ!. Zobaczyła jakieś konie, które bawią się w najlepsze. Szybko wbiegła na parkiet i zaczęła tańczyć. Wymiatała, no nie da się opisać jak ona tańczyła. W jednym kopycie trzymała piwko, jednak szybko wypiła. Podbiegła to dwóch koni które tańczyły i powiedziała: ODBIJANE!. Odepchnęła klacz (Dalle) zadem i zaczęła tańczyć.

Klacz zareagowała pozytywnie i również się uśmiechnęła. Witaj. Wyglądasz pięknie, chociaż nie widzę twojej twarzy. Kim jesteś? Pomyślałem, że chętnie dowiem się z kim ma do czynienia. Chociaż... Nieznajoma wcale nie musiała się przedstawiać. Tajemniczość zdecydowanie dodawała jej uroku. Czekając na jej odpowiedź zmierzyłem ją wzrokiem, od zakrytej maską głowy, po kopyta. Jej sierść była ciemnobrązowa i lśniła w świetle sali balowej. Była całkiem zgrabna. Miło byłoby ją lepiej poznać. Podniosłem wzrok na jej oczy, jedyne, czego nie przysłaniała maska. Nagle poczułem szarpnięcie w tył i zostałem pociągnięty w stronę parkietu. Sprawczynią zamieszania okazała się kremowa klacz rasy fiordzkiej, również w różowej masce. Miałem ochotę wydrzeć się na nią i ochrzanić za przerywanie konwersacji. Co ty, kurde robisz?! Spytałem ją poirytowany i zerknąłem tęsknie w stronę brązowej klaczy. Niemo wyszeptałem w jej stronę „Pomocy”. Nie zdążyłem nawet zareagować gdy jakaś inna klacz odepchnęła zadem fiordkę. Świruski. Pomyślałem i rozpocząłem starania wydostania się z powrotem w rejony stołów z jedzeniem.

Skruszy założyła maskę i powoli weszła do sali. Rozejrzała się i znalazła ciche, zaciemnione miejsce w sali. Tam też się udała. Z dala od tłumów obserwowała zabawę. Miała mieszane uczucia.
Cieszyła się, że może uczestniczyć w wydarzeniu z innymi.
Martwiła, ponieważ to był jej pierwszy bal i nie wiedziała jak się zachować.

Skruszy, dobrze widzieć cie w fabule, ale post musi mieć conajmniej pięć linijek tekatu. Spróbuj opisać coś więcej niż tylko to że weszła, np ze założyła maskę, jakie były jej odczucia

Stanęłam w przedsionku zamku. Upewniłam się, że moja grzywa upleciona w siateczkę się nie zepsuła. Założyłam maskę Volantis. Chciałam na tej imprezie kogoś poznać, w końcu coraz młodsza się nie staję. Wzięłam głęboki oddech i weszłam do sali balowej. Odnalazłam wzrokiem Dallę, przynajmniej tak mi się wydawało, bo to była jedyna fiordka tutaj, poza tym tylko ona potrafiła się tak poruszać. Przypomniałam sobie o wianku, więc pośpiesznie go założyłam. Naszyjnik założyłam wcześniej. Podeszłam do mojej kumpeli, która wraz z jakąś inną klaczą, jak później zobaczyłam, już podbijała parkiet. Między nimi poruszał się jakiś ogier, ale chyba nie był zbyt zadowolony swoją sytuacją, chyba próbował się wydostać. Postanowiłam, więc trochę mu pomóc. Odepchnęłam go barkiem i zaczęłam tańczyć z towarzyszką najprawdopodobniej Dalli. Hajfa to ty? - spytałam.

Nie rozpoznajemy koni po rasie i sierści,, wtedy maski nie miały by sensu po za tym w sali jest ciemno i w kolorowych światłach nie sposób kogoś poznać

Sama nie wiedziała dlaczego tu przyszła, ale jednak postanowiła się zjawić. Jeszcze przed wejściem na salę założyła maskę Nirvany. Mogłaby w sumie założyć dowolną, ale ta jakoś najbardziej do niej przemawiała. Weszła do środka trochę się ociągając. Jakoś nie przepadała za tego typu spotkaniami. W sumie i tak jej by tu nikt nie rozpoznał, więc czego ona się obawiała? Minęła kilka innych koni i stanęła przy jednym ze stołów z jedzeniem. Same pyszności... powiedziała w myślach. Odwróciła się i z lekką nieśmiałością patrzyła na jakieś tańczące konie. A gdzie się podziała twoja pewność siebie? spytał głos w jej głowie. Wyszła. odpowiedziała w myślach. Oj, niedobrze... już słyszy głosy w głowie... [xD] Stała więc tak, oparta o jedną ze ścian.

// Załóżmy, że to się stało jeszcze przed jej ciążą, bo co to za imprezka bez picia? xP
koń to noe człowiek, może pić alkohol w ciąży XD

Wpadłam tutaj, naciągnąwszy tajemniczą maskę na łeb i zamocowawszy piękne, bajecznie kolorow skrzydła na grzbiecie. O mój Boże, co tu się działo! Jakiś zamaskowany koń był rozdrapywany przez dwie klacze, chociaż najwyraźniej bardziej interesował się jedzeniem niż nimi.
Niestety nie wziął pod uwagę, że nie ma bardziej niepowstrzymanego żywiołu niż opętana namiętnością kobieta, w tym przypadku klacz, zwłaszcza na balu, gdzie maska i kolorowe światła kryją jej prawdziwą twarz.
Sama nie chciałam zbyt długo pozostawać z boku, więc szybko wychyliłam kieliszek sherry, żeby zrobiło mi się weselej. Poczułam szczęście w żołądku, opary alkoholu przyjemnie zamroczyły mi mózg. Wypiłam jeszcze dwa kieliszki. Westchnęłam i ruszyłam gibkim krokiem w stronę rozrywanego na strzępy przez klacze ogiera.
Dałam jednej z nich (Dalli na ten przykład) przyjacielskiego kuksańca w zad.
- Kochana, zostaw chłopa, jest tylko jeden, nie wydoli! - zawołała radośnie sherry w mojej krwi. Klepnęłam ochoczo drugą, odpychając ją z mocą drzewnego giganta, przynajmniej tak mi się zdawało, alkohol naprawdę zamroczył mi patrzenie na świat... Ale co tam, jest impreza!
Potem sama przejęłam ogiera.
- Ty to się powinieneś cieszyć, takie masz powodzenie, że sam pewnie nie wierzysz! - huknęłam. Ha, wyszedł prawie wierszyk! Potem trochę zmusiłam go do tańczenia, a kiedy nastała wolniejsza melodia, nachyliłam się i szepnęłam mu do ucha: - Teraz ratuję ci skórę, ale nie wiem, jak będzie potem. Kim jesteś?
Potem z gracją zrobiłam obrót i z rozmachem, tanecznym krokiem, manewrowałam z nim tak, aby znaleźć się jak najdalej od Dalli i Hajfy (których imion naturalnie nie znałam).

Przyszła tu lekkim, dumnym krokiem. Miała już na sobie wianek, skrzydła i maskę Volantis. Cieszyła się, że tutaj nie będzie postrzegana jako władczyni, ale jako zwykła klacz. Oczywiście, nie mogła odmówić założenia skrzydeł. Piękne, białe zrobione z ptasich piór. Stanęła przy jednej ze ścian i z uśmiechem patrzyła na jakieś klacze, które tańczyły na środku sali. Jak na razie zebrało się już trochę koni. Wzięła ze stołu jeden ze smakołyków. Słodki i kwaskowaty... pyszności. Bez słowa patrzyła w stronę tych tańczących koni. Wypiła kieliszek jakiegoś wina. Nie upijała się jednak. Na razie...

Ingrid stała przy jednym stole z przekąskami. Dość dużo ich zjadła, ale tylko dla tego że ciąża wspomaga apetyt. Chciała pobalować i trochę wypić. Rozglądnęła się i zobaczyła jak jakieś trzy klacze kłócą się o ogier. Zaśmiała się w duchu. Chyba będę musiała sama sobie polać.-powiedziała sama do siebie. Prawdopodobnie było za głośno żeby ktoś ją usłyszał. Nalała sobie dwa kieliszki i potem jeszcze jedno piwko. Wypiła ze smakiem. Wyszła na parkiet i zaczęła tańczyć. Alkohol nie co ją poniósł i klacz zaczęła wymiatać.. Miala nadzieje że ktoś się do niej przyłączy..

Ondunurmann przyszedł na bal, przed tym włożył swoją maskę Boga Wojownika. Uważał, że taka mu najbardziej będzie pasować, w końcu chce zostać wojownikiem.. Był podekscytowany, bo nikt nie mógł go poznać, dopóki ona sam się nie ujawni, ani nie zdejmie maski. Zobaczył że część koni już tańczy, ale on na razie nie miał ochoty.. Zastanawiał się czy jest już tutaj Tormenta. Wszystkie zapachy były bardzo śmieszane i też nie dało się poznać po woni. Przystanął gdzieś na uboczu, przyglądając się jak inni się bawią.. Trochę się czuł nieswojo, bo cóż, dopiero co przyszedł. Wziął sobie do jedzenia pieczone jabłko i wziął kęs. chyba niektórzy wstydzą się bawić.. Mam nadzieję że impreza się rozkręci. pomyślał ogier. chciałbym zatańczyć z Tormentą.. ale nie mogę jej poznać.- pomyślał znowu. Przysiadł gdzieś zboku i jakoś głupio mu było nagle wyjść i tańczyć.

Dalla świetnie się bawiła, zwłaszcza wtedy kiedy dołączyła Hajfa. - Dajemy czadu!- krzyknęła do Hajfy, wymiatając na parkiecie z trochę nie śmiałym R'evivo. O co chodzi temu ogierowi? Niech się cieszy że taka ślicznotka jak ja go wzięła na parkiet.- pomyślała fiordka. Była nieźle odwalona, a jej róg jednorożca lśnił w kolorowych światłach na sali.
Odepchnęła zadem Hajfę i się dziko roześmiała. Nagle zobaczyła, że jakaś osoba zabrała jej partnera do tańca. - Co ty sobie myślisz?!- wrzasnęła na obcą. W sumie to już sobie odpuściła. i tak nie umie tańczyć ten ogier.. pomyślała. - Hajfa, chodź się napić!- krzyknęła na nią i poszła do stoły, nalała jej i Herze winka czerwonego. - za naszą urodę! powiedziała i wypiła duszkiem winko.

Za szybko straciłem panowanie nad sytuacją. Jeszcze kilka sekund temu miło konwersowałem sobie z tamta klaczą, a już po chwili wydzierały mnie sobie trzy inne. Taka dezorientacja i to jeszcze przed alkocholem? Zapowiada się źle. Zdałem sobie sprawę, że tańczę teraz (jako koń może tańczyć, nie mogę sobie tego wyobrazić xd) z całkiem inną klaczą. Miała na pysku dość mroczną maskę Nirwany, a na grzbiecie mieniące się kolorowo skrzydła. Odciągnęła mnie od tanecznej hordy w nieco oddaloną część sali. Dawno straciłem z oczu brązową klacz, z którą rozmawiałem. Postanowiłem ją sobie odpuścić i zająć się nieznajomą pląsającą naprzeciwko mnie. Była już chyba lekko wstawiona bo śmiała się na cały głos i chybotała lekko na nogach. Czy imię ma znaczenie? Na pewno nie zamierzałem się jej przedstawiać Taka odrobina tajemnicy dobrze nam zrobi Uśmiechnąłem się uwodzicielsko i również nachyliłem się w stronę klaczy Chodźmy się napić Szepnąłem jej na ucho i pociągnąłem w stronę stołów.

Uśmiechnęłam się w odpowiedzi na jego zaproszenie, a potem nachyliłam ku stołowi i wylałam w siebie butelkę szampana. Ahh, musujące bąbelki rozprzestrzeniały się po całym ciele, wypełniając mnie wesołością i poetycką wręcz namiętnością.
- Kochanie, naprawdę piękny z ciebie partner, chyba nie wyobrażołam sopie lefchegho - wypluła słowa sherry, a potem ja szybko wychyliłam kubek wody i na chwilę było lepiej.
Uśmiechnęłam się i potarłam łbem o jego szyję.
- Daruj... Napitek aż za dobrze na mnie działa - powiedziałam przepraszającym tonem.
Nalałam nam obojgu po małym kieliszku owocowego ponczu, po czym uśmiechnęłam się zalotnie do ogiera. To był wspaniały wieczór. Patrzyłam na grę świateł na parkiecie i delikatnie wygładziłam moje lśniące i mieniące się wszystkimi kolorami tęczy skrzydła.
- Mam... międzystadną reputację, wiesz? - zaczęłam konwersację. - Jestem... tym, no... kimś tam.

Klacz chętnie podążyła za mną w strone stołów. Jednym chaustem pochłonęła butelkę szampana, a później szklankę wody. Cały czas sie uśmiechając potarła łbem o moją szyję. To było... przyjemne. Odpowiedziałem tym samym i lekko ugryzłem ja w ucho. Co ty, kurde robisz?! W mojej głowie odezwał się głos rozsądku, ale szybko został zagłuszony przez kieliszek ponczu, który klacz podsunęła mi pod nos. Wlałem w siebie musujący płyn i od razu poczułem się lepiej. Zrobiło mi się nagle tak wesoło i ciepło, że śmiejąc się w głos sięgnąłem po kolejny trunek. Nie byłem nawet pewny co właściwie piję. Z zainteresowaniem przysłuchiwałem się wypowiedzi kasztanki. Okazała się jakąś ważna osobistością. To całkiem zabawne. Zrobiłem mądrą minę i skupiłem myśli by sformuować jakąś logiczna odpowiedź. To fajnie. A... Masz, tych, no... służbę? Służba jest faajna.

Właśnie miałam odpowiedzieć ogierowi, gdy nagle do moich uszu dobiegła wspaniała muzyka. Była wyjątkowo fajna i wyjątkowo głośna i w ogóle cudowna i huczała i rozsadzała mi czaszkę.
Rozentuzjazmowana, wskoczyłam na stół z przekąskami, podrzuciłam do góry szklaną misę z kolorowymi prażynkami, które rozsypały się wokoło jak confetti. Szkło uderzyło o parkiet, rozbijając się na miliony lśniących odłamków.
- IMPREZAAAA! - wykrzyczałam, kopiąc srebrny talerz z ciastkami. Chwyciłam jedno z nich i połknęłam. Potem zaczęłam rzucać przypadkowym przedmiotami w ogiera, innych, w ściany, w siebie samą.
Potem osunęłam się na podłogę, ale kolejny kielich barwnego ponczu przywrócił mi siłę. Uniosłam łeb z podszytymi mgłą oczami w stronę ogiera.
- Woczywistoscją jestt mam ja słuzbę że heh - wysmarkałam. - Całe mnóstwoo...
Miałam mętlik w głowie, wydawało mi się, że moja czaszka podszyta jest bawełną z różowych lamorożśców.
- Jistem Mistrieks - przedstawiłam się przed omyłkę starym imieniem, dość bełkotliwie i niepewnie.
Potem nogi mnie nie utrzymały i całym swym ciężarem runęłam na ogiera, przygniatając go głową.
- Po serio pikny z ciebie ogiercyk, wisz kochanie? - wyplułam.

Klacz uśmiechnęła się do R'evivia i już miała coś powiedzieć, gdy został on porwany przez jakąś klacz na parkiet. Jego pysk krzyczał wręcz pomocy. Mianka zachichotała i podeszłą do stołu, zostawiając go na pastwę klaczy. Zjadła sobie kilka smakołyków i rozejrzała po sali. Weszło kilka nowych osób, kilka już się upiło. Trakenka nie zamierzała sięgać po kieliszek. Wolała być tajemnicza i trzeźwa. Podeszła więc do innego ogiera (chodzi o Ondiego) i uśmiechnęła się do niego. Witaj.- i zamrugała powiekami wpatrzona w jego oczy. Miał na sobie maskę boga wojny. Mianka chciała znaleźć kogoś, z kim może pogadać lub zatańczyć. Bo nikogo nie mogła rozpoznać. Zdmuchnęła sobie grzywkę z czoła i przestąpiła z nogi na nogę, patrząc na ogiera. Miała nadzieję, że się odezwie. Nie przepadała za niekulturalnymi. Wolała takich wygadanych. I była ciekawa, czy się przedstawi. Bo miło by było znać nowe konie. Ale jeśli on jest z Czarnej Krwi?- takie pytanie pojawiło się w jej głowie, ale szybko znikło. Przecież teraz mieli sojusz. I poza tym, znała się z Vitalią. Ale teraz znów spojrzała na ogiera.

Podeszłam do stołu z przekąskami. Chwyciłam jakieś ciastko i je zjadłam. A potem kolejne, i następne, i jeszcze jedno. W końcu zniknęło pół tacy. Ups! Powoli odeszłam, jakby nigdy nic i wzięłam łyk ponczu. Stwierdziłam, że jest za słaby i lepiej moje pragnienie ugasi szampan Co to za impreza bez alkoholu? Jednak postanowiłam oszczędnie pić. Później się upiję, teraz muszę być trzeźwa Postanowiłam pójść na parkiet po jeszcze jednej lampce szampana na odwagę. Stanęłam trochę z brzegu i zaczęłam tańczyć. Miałam nadzieję, że jakiś miły ogier sam przyjdzie i nie trzeba go szukać wśród zamaskowanych..

Jaskier przybył tu dość energicznym stępem. Wszedł do sali i napiął wszystkie swoje mięśnie, żeby klacze zwróciły na niego uwagę. Miał założoną maskę, i czuł się wtedy...odważniej? Przecież nikt nie będzie wiedział, że to on więc śmiało może podrywać jakieś klacze. Zaśmiał się cicho, kiedy zobaczył ile koni wymiata na parkiecie. W sumie to chętnie by potańczył.. ale najpierw.. PIWKO! Podszedł do stolika, gdzie było najwięcej wyboru alkoholu i zabrał dwa piwa. Ze spokojem je wypił i poszedł tańczyć. Przyłączył się do jednej klaczy, która tańczyła właściwie sama (mam na myśli Ingrid) i zacząłem z nią tańczyć.